Επιστολή του Μάκη Μπεριάτου στη δοιήκηση της ΕΠΣΚΙ

Η κατάσταση που κατά την κρίση μου τείνει να διαμορφωθεί στο τοπικό ποδόσφαιρο δυστυχώς με αναγκάζει να απευθυνθώ προς την Ένωση και να θέσω υπόψιν της και ενώπιον κάθε ενδιαφερόμενου, τα εξής:Στα πλαίσια της εβδομαδιαίας ανάγνωσης των φύλλων αγώνος, ως μέλος της πειθαρχικής επιτροπής της ΕΠΣΚΙ, διαπιστώνω ότι ο τρόπος που οι διαιτητές συντάσσουν τα φύλλα δημιουργεί προβλήματα στην άσκηση των καθηκόντων της επιτροπής. Συχνά καλούμαι να διαγνώσω αν οι παρατηρήσεις των διαιτητών αναφέρονται σε χρόνο πριν ή μετά την παρατήρηση / αποβολή του παίκτη για να διακρίνω τον λόγο της αποβολής και να επιβάλω την αντίστοιχη ποινή. Συνηθέστερα, ο διαιτητής δε διευκρινίζει σε ποια περίσταση ο ποδοσφαιριστής έχει ανάρμοστη συμπεριφορά ή εξυβρίζει, σπανιότερα δε, ούτε προς ποιον απευθύνεται. Θα μπορούσε κανείς να αντικρούσει ότι δεν είναι ρόλος της επιτροπής να καταλαβαίνει το σκεπτικό του διαιτητή, αλλά να επιβάλλει τις ποινές στις οποίες οι παρατηρήσεις του διαιτητή παραπέμπουν.

Ας έρθει όμως κανείς στη θέση του μέλους, που σε κάποια περίπτωση, σύμφωνα με όσα αναγράφονται στο φύλλο αγώνα , παρουσιάζεται ποδοσφαιριστής να «εξυβρίζει τα θεία» χωρίς προφανή αιτία και χωρίς να διευκρινίζεται ο λόγος ή το πού απευθύνεται. Έχουμε άραγε να κάνουμε με παρανοϊκο ποδοσφαιριστή, ή σε κάποιο βαθμό ο διαιτητής ασκεί πλημελώς τα καθηκοντά του;

Δεδομένου δε ότι οι αποφάσεις των διαιτητών δεν μπορούν να αμφισβητηθούν σε πρώτο βαθμό, όταν υπάρχει εξόφθαλμη πλημελής τεκμηρίωση για παρατήρηση διαιτητή που επιφέρει εξοντωτική πειθαρχική κύρωση στον αθλητή, δεν μπορώ παρά να δεχθώ και το ενδεχόμενο παρουσίας δόλου ή εμπάθειας εκ μέρους του διαιτητή.

Όσο βαρειά κι ακούγεται μια τέτοια σκέψη, προκύπτει ωστόσο ότι αποτελεί ολοένα ισχυροποιούμενη πεποίθηση των ποδοσφαιριστών και παραγόντων. Και αυτό το στοιχείο προκύπτει από τη δραματική αύξηση των παρατηρήσεων που αναγράφονται στα φύλλα αγώνα για εξύβριση διαιτητή ή για αμφισβήτηση των αποφάσεών του από ποδοσφαιριστές ή παράγοντες. Εμπλεκόμαστε έτσι σε ένα φαύλο κύκλο, όπου αυξάνεται η καχυποψία για τις αποφάσεις και τις προθέσεις των διαιτητών, αυτό εκδηλώνεται με παραβατικές συμπεριφορές εκ μέρους των ποδσφαιριστών, επιβάλλονται πιο συχνά πιο αυστηρές ποινές και ο κύκλος επανεκκινεί, με διαρκώς αυξανόμενο εύρος και μένος.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω ότι πέρα από την τεκμηρίωση, και η σύνταξη των φύλλων αγώνα παρουσιάζει προβλήματα. Ο ΚΑΠ προβλέπει π.χ. παρατήρηση για «βλασφημία των θείων». Με ποιο σκεπτικό ο διαιτητής στο παραπάνω παράδειγμα αναγράφει «εξύβριση»; Αγνοια του ΚΑΠ; Αγνοια γενικώς; Και πώς μπορώ να θεωρήσω ορθή την κρίση του και να επιβάλλω βαρύτατη ποινή στον ποδοσφαιριστή, όταν μου δίνει το δικαίωμα, λόγω τεκμηρίωσης και διατύπωσης, να αμφιβάλλω για την επάρκειά του ως προς την άσκηση των καθηκόντων του;

Σε κρούση που έγινε πρόσφατα εκ μέρους της επιτροπής προς τον πρόεδρο της ΕΠΣΚΙ για να του εφιστήσουμε την προσοχή ως προς το θέμα των διαιτητών, υποσχέθηκε να επιληφθεί και να τους επισημάνει τους προβληματισμούς μας, ίσως δε και να νας φέρει σε επαφή μαζί τους. Αναμένουμε, όπως και όλοι όσοι ενδιαφέρονται για το τοπικό ποδόσφαιρο, αποτελέσματα.

Παρόλα αυτά οφείλω να επισημάνω ότι δεν δείχνουν όλοι όσοι ασχολούνται με το τοπικό ποδόσφαιρο τη διάθεση να το αναβαθμίσουν ή έστω να μην το απαξιώσουν.

Οι σύμφωνες με το γράμμα και όχι με το πνεύμα του ΚΑΠ αποφάσεις των διαιτητών, αντί να ρυθμίζουν τη διεξαγωγή των αγώνων και να τρέπουν τη διαγωγή των αθλητών προς το ευ αγωνίζεσθαι, αντίθετα τους εκτρέπουν και θέτουν σε δοκιμασία και την άποψη κοινού και αθλητών ως προς την επάρκεια και αξιοπιστία τους. Προσπαθώ να πω πως ένας διαιτητής με υπερβάλλοντα ζήλο, που οχυρωμένος πίσω από το γράμμα του κανονισμού παίρνει υπερβολικά αυστηρές αποφάσεις συχνά ή αβασάνιστα, είναι εξίσου επικίνδυνος με έναν κακό ή δόλιο διαιτητή. Και επιφέρει και ως αποτέλεσμα την αποψίλωση των ομάδων από ποδοσφαιριστές μεσούσης της περιόδου. Πώς κάτι τέτοιο συμβάλει στη βελτίωση του θεάματος και του αθλητικού συναγωνισμού, δεν μπορώ να το δω, ιδιαίτερα μάλιστα όταν δεν περισσεύουν οι καλοί ποδοσφαιριστές στα τοπικά πρωταθλήματα. Ή πώς συμβάλουν οι 4 κόκκινες κάρτες και οι συνακόλουθες διακοπές και εντάσεις, σε αγώνα που έχει κατά μεγάλο μέρος κριθεί.

Η πειθαρχική επιτροπή της ΕΠΣΚΙ έχει καθαρά διεκπεραιωτικό ρόλο και δεν μπορεί να αμφισβητήσει αποφάσεις διαιτητών όπως αναγράφονται στο φύλλο αγώνα, όταν αυτές είναι σαφείς και ξεκάθαρες. Μπορεί όμως κατά την κρίση της και στα περιθώρια που της δίνει ο ΚΑΠ, να μην διαπράξει ή νομιμοποιήσει καταφανείς αδικίες εις βάρος αθλητών και εντέλει εις βάρος του τοπικού ποδοσφαίρου. Και τουλάχιστον σε μία περίπτωση δεν εξασφάλισε τη συναίνεση αυτών που ασχολούνται με το τοπικό ποδόσφαιρο, για να μην επιβάλλει μία νομότυπη μεν κατ’αυτούς αλλά άδικη και πέραν της κοινής λογικής απόφαση εις βάρος ποδοσφαιριστή. Αυτοί λοιπόν που κόπτονται για το τοπικό ποδόσφαιρο ας αναλογιστούν πώς το βοηθά η στάση τους και αν θεωρούν εαυτούς πως έπραξαν σύμφωνα με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Όσον αφορά τον ποδοσφαιριστή θα πρέπει να καταφύγει στο δεύτερο βαθμό αθλητικής δικαιοσύνης, αν θεωρεί ότι αξίζει τον κόπο να ασχολείται με αυτό το πρωτάθλημα και πως δεν έχει δικαιωθεί ενώπιον των συναθλητών του και των φιλάθλων.

Η πειθαρχική επιτροπή της ΕΠΣΚΙ δεν αποκομίζει κάποιο πρακτικό όφελος από την άσκηση των καθηκόντων της και τα μέλη της δεν έχουν καμία εμπλοκή με το ποδόσφαιρο, πράγμα που μου παρέχει τη δυνατότητα να κρίνω τους διαιτητές χωρίς να έχω συμφέροντα ως παίκτης ή παράγοντας, οικονομικά ή άλλα. Και παραμένω στην επιτροπή μετά τα πρακτικά εμπόδια που αντιμετωπίζω στην ορθή και ηθική κατά την κρίση μου άσκηση των καθηκόντων μου, λόγω της δέσμευσης που ανέλαβα απέναντι στην ΕΠΣΚΙ και στα άλλα μέλη της επιτροπής, με την ελπίδα ότι θα ευαισθητοποιηθούν οι τοπικοί ποδοσφαιρικοί παράγοντες και θα βοηθήσουν ώστε από κοινού να υπηρετήσουμε τον αθλητισμό στο νομό.

Αργοστόλι, 19-12-2006

Γεράσιμος Μπεριάτος ,
Μέλος της πειθαρχικής επιτροπής της ΕΠΣΚΙ