Καταστροφή φωτιστικού στύλου και λαμπτήρων στο Λιθόστρωτο.
Από ότι φαίνεται οι καταστροφές σε δημόσια αντικείμενα συνεχίζονται, και όλα αυτά μάλιστα τις ημέρες αυτές που πλησιάζουν οι εορτές και που ο κόσμος συνηθίζει να στολίζει και να περιποιείται τον περιβάλλοντα χώρο. Το χειρότερο μάλιστα είναι ότι πλέον η απάθεια έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε κανένας να μην ενδιαφέρεται και αυτά να θεωρούνται κάτι το φυσιολογικό.Για μια ακόμα φορά, λοιπόν, κάποιος από τους γνωστούς ασυνείδητους οδηγούς που εισέρχονται στο Λιθόστρωτο, παρέσυρε και κατέστρεψε στύλο από αυτούς που υπάρχουν για να φωτίζεται ο πεζόδρομος της πόλης μας. Η ίδια η είσοδος οχημάτων στον πεζόδρομο απαγορεύεται, όμως επιτρέπεται με ιδιαίτερη προσοχή μόνο για φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων, καθώς και για μικρό χρονικό διάστημα για τους κατοίκους.
Αντί αυτού, κάποιοι εισέρχονται απερίσκεπτα και πάνω από όλα γρήγορα, για να μην τους δει κάποιο μάτι αστυνομικού, χωρίς να σκέπτονται τη δημόσια περιουσία που μπορεί να καταστρέφουν, όπως έγινε για μια ακόμα φορά (περισσότεροι από δέκα στύλοι έχουν καταστραφεί με τον ίδιο τρόπο). Και κάτι ακόμα χειρότερο, σκεφτείτε να πέσουν πάνω σε κάποιον περαστικό με το όχημά τους ή ακόμα το ενδεχόμενο να έπεφτε ο ίδιος ο στύλος πάνω σε κάποιον περαστικό ή σε βιτρίνα καταστήματος, προκαλώντας πολύ μεγαλύτερες ζημιές.
Το κακό όμως δε σταματάει εδώ. Δυστυχώς δε μαθαίνουμε να σεβόμαστε αυτά που κάποιοι άλλοι φτιάχνουν για εμάς και αυτό το αποδεικνύουμε με κάθε ευκαιρία. Λίγα 24ωρα μετά από την τοποθέτηση στους στύλους του συνηθισμένου στολισμού, αποτελούμενου από πολυάριθμες λάμπες, κάποιοι πιθανότατα νεαροί φρόντισαν ώστε να καταστρέψουν όσες είχαν τοποθετηθεί πιο χαμηλά, ξεβιδώνοντας τις και πετώντας τις πάνω στα πλακάκια. Ο δρόμος γέμισε γυαλιά με προφανή τον κίνδυνο για τους διερχόμενους περαστικούς, ενώ φυσικά και η κατάσταση θα ενόχλησε και τους καταστηματάρχες που θα έπρεπε την επόμενη να καθαρίσουν τον πεζόδρομο.
Αυτές τις ημέρες και γενικότερα φυσικά, ας σεβαστούμε λίγο περισσότερο τον τόπο μας και ας ήμαστε πιο δημιουργικοί. Μόνο η δημιουργία μπορεί να δώσει πραγματική χαρά, ενώ η καταστροφή οδηγεί στη θλίψη, τον προβληματισμό και στην παρακμή.
