Λαμπρογιάννης Πεφάνης:1 νέο αστέρι στο χώρο της μουσικής…

Ο Λαμπρογιάννης μαθητής του Δημοτικού Σχολείου, στα εφτά του χρόνια ανακαλύπτεται μέσα του πως γίνεται ένα ξεκίνημα, μια λειτουργία για τη μουσική και προσπαθεί στα μέτρα της μικρής του ηλικίας να ξεκινήσει τη γνωριμία μαζί της.

Κατεβαίνει από τα Διλινάτα τα απογεύματα στο Αργοστόλι και αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα μαντολίνου στη Σχολή της Ιεράς Μητρόπολης με δάσκαλο τον κ. Νώντα Τσιμά.

Στην πορεία με το μαντολίνο ανακαλύπτει το βιολί και στα δώδεκά του του χρόνια αρχίζει μαθήματα βιολιού με τον ίδιο δάσκαλο, συγχρόνως δε γράφεται στο Ωδείο της ιστορικής «Φιλαρμονικής Σχολής Κεφαλληνίας». Εκεί συναντά τον κ.Παναγιώτη Αννινο, φωτισμένο δάσκαλο του βιολιού και παίρνοντας μαθήματα κοντά του, νιώθει να τον συναρπάζει ο ήχος του βιολιού, να τον ταξιδεύει σ’ ένα κόσμο ονειρικό που τον απογειώνει και τον απορροφά τόσο πολύ, που μελετά με τις ώρες. Όσο χρόνο έχει τον δίνει στο βιολί.

Έχοντας κάνει την επιλογή του από το Λύκειο να ακολουθήσει τη μουσικολογία πετυχαίνει στη Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας με δέκα εννιά χιλιάδες εφτακόσια μόρια και κερδίζει μια πρώτη θέση. Μια επιτυχία που γεμίζει τη ζωή και την ψυχή του με ευτυχία, προσφέρει ικανοποίηση στην οικογένεια του, κάνει περήφανα τα σχολεία του και το Ωδείο της Φιλαρμονικής Σχολής καθώς και όλους εμάς που τον γνωρίζουμε, αλλά και αυτούς που θα τον γνωρίσουν μέσα από το δημοσίευμα.

Ο Λαμπρογιάννης είναι μόνο δέκα οκτώ χρονών.

Στη Σχολή του στο Πανεπιστήμιο πηγαίνει πολύ καλά και αυτή η πρόοδος του μεγαλώνει την αγάπη του για τη μουσική και αφομοιώνει τον ήχο του βιολιού που έχει τη δύναμη να αγκαλιάζει το άπειρο να αναδυκνύει μεγαλοφυϊες, να ξεθάβει μουσικούς θησαυρούς που προσφέρουν απόλαυση.

Αυτό το δεκαοχτάχρονο αγόρι, δεν αρνιέται πως στην επιλογή του και τις επιδόσεις του έπαιξε ρόλο η καταγωγή του η Κεφαλονιά. Σήμερα βλέπει πως η Κεφαλονιά είναι σε δρόμο που αρχίζουν να γίνονται πράγματα ποιότητας και εύχεται να βρει τον παλιό της ρυθμό.

Ο Λαμπρογιάννης πιστεύει πως στην πορεία της ζωής για την πνευματική πρόοδο η μουσική αυτού του είδους θα παίξει ρόλο και θα κατακτηθούν αισθητικές υψηλών στόχων. Ο ίδιος έχει όνειρο να παίξει σε συμφωνική ορχήστρα, πιστεύει πως θα το επιτύχει και εμείς του το ευχόμαστε.

Τα πρώτα του δείγματα μας τα έδωσε πριν ένα χρόνο που είχε συμμετοχή στον Πανελλήνιο διαγωνισμό βιολιού που έγινε στην Πάτρα, παίρνοντας τη δεύτερη θέση για την οποία βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της επιτροπής λιτά με ένα κλαρί ελιάς. Έτσι αρχίζει να καταγράφει στο παίξιμο του την πρώτη διάκριση.

Έχει ενδιαφέρον τόσο για την Βυζαντινή μουσική, όσο και για την Δυτική.

Στα πρότυπα του που εκτιμά έχει τον Αργύρη Κουνάδη, Κεφαλλονίτης που διέπρεψε στην μουσική ακαδημία του Freiburg, τον Σίμωνα Καρρά για τις μελέτες του πάνω στην είσοδο της όπερας στην Ελλάδα.

Κλείνω με τα δικά του λόγια:

Στον κ.Νώντα Τσιμά οφείλω τα πρώτα μου βήματα, στον κ.Παναγιώτη Αννινο επίσης οφείλω παρα πολλά μαζί με όσα έκανε και το Διοικητικό Συμβούλιο της Φιλαρμονικής Σχολής Κεφαλληνίας για μένα, που με αγκάλιασαν και με βοήθησαν οικονομικά προσφέροντάς μου δυο χρόνια δωρεάν διδασκαλία για την φοίτηση μου στο Ωδείο της Σχολής. Τους ευχαριστώ από την καρδιά μου. Εγώ θα αποχαιρετίσω τον Λαμπρογιάννη συγχαίροντάς τον και ευχαριστώντας τον που μας πρόσφερε τόση υπερηφάνεια.

Της Μπούλας Παπαδάτου