Λεωνίδας Παπαδάτος: Αυτή τη στιγμή δοκιμάζω τον εαυτό μου…

Ένα από τα πλέον ενεργά μέλη του τοπικού μας αθλητισμού αποτελεί ο Λεωνίδας Παπαδάτος. Ίσως αρκετοί από εμάς να έχουμε ακούσει κάτι για την καριέρα του ως αθλητή στο μπάσκετ, όπου ξέφυγε από τα τοπικά δεδομένα και αγωνίστηκε σε μεγαλύτερες κατηγορίες. Σίγουρα, οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι ηγείται της προσπάθειας του Α.Σ.Κ. από τη θέση του προπονητή για μια καλή πορεία στη Γ’ Εθνική, οδηγώντας την στις μεγαλύτερες επιτυχίες σε ομαδικό άθλημα ομάδας του νομού μας. Παράλληλα, απασχολείται ως προπονητής σε μια άλλη μεγάλη του αγάπη, στο άθλημα της κολύμβησης, στο Ν.Ο.Κ.Ι. Πλέον, έχοντας κατακτήσει την αναγνώριση και έχοντας θέσει ακόμα υψηλότερους στόχους, σίγουρα έχει αρκετά να πει μέσα από μια αρκετά ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

Πού γεννήθηκες; Μίλησέ μας για τα παιδικά σου χρόνια.

Γεννήθηκα στην Αθήνα. Όσον αφορά τα παιδικά μου χρόνια, μπορώ να σας πω ότι ήταν τα πιο ανέμελα και ευχάριστα χρόνια της ζωής μου.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τον αθλητισμό; Ποιο ήταν το άθλημα που σε τράβηξε πρώτη φορά;

Το κολύμπι ήταν μια ασχολία που με έκανε να νιώθω ευχάριστα. Ο συναγωνισμός μέσα από το παιχνίδι δημιουργεί πολλά δυνατά συναισθήματα.

Πώς κατέληξες να ασχοληθείς επαγγελματικά με το χώρο; Πραγματοποίησες μια αξιοσημείωτη καριέρα στο άθλημα της καλαθοσφαίρισης. Πες μας κάποια πράγματα που θα έπρεπε να γνωρίζουμε.

Από το δημοτικό σχολείο, ήξερα ότι μεγαλώνοντας θα γινόμουν γυμναστής. Δεν υπήρχε κάτι άλλο να με συγκινήσει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Αλλά αυτό που διαπίστωσα στην πορεία και ιδιαίτερα στα φοιτητικά μου χρόνια, είναι ότι με ενθουσίαζε άμεσα πιο πολύ το επάγγελμα του προπονητή.

Ξέρετε αυτά τα δυο, γυμναστής – προπονητής, είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα, κι όμως ο κόσμος πολλές φορές τα ταυτίζει. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε η επαγγελματική μου ενασχόληση με τον αθλητισμό ήταν μια φυσική συνέχεια και εφαρμογή στην πράξη των παιδικών μου ονείρων και φοιτητικών οραμάτων. Όσον αφορά τον τομέα της καλαθοσφαίρισης, θεωρώ ότι σαν παίκτης δεν έκανα μια πολύ σπουδαία καριέρα, έτσι ώστε να με κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό. Παρόλα αυτά, είναι γεγονός ότι μέσα από τη συνεχή προσπάθειά και επιμονή μου κατάφερα να αγωνιστώ με την ομάδα μου, τον Αρίωνα, στα πρωταθλήματα της Γ’,Β’ & Α’2 Εθνικής κατηγορίας. Το ότι έφθασα στα όρια μου σαν αθλητής είναι κάτι που με γεμίζει ικανοποίηση, ιδιαίτερα τώρα που έχω σταματήσει την ενεργό δράση.

Στη συνέχεια αποφάσισες να ασχοληθείς με την προπονητική. Για σένα αυτό ήταν φυσική συνέχεια;

Πέτυχα στη γυμναστική ακαδημία και επέλεξα την ειδικότητα μπάσκετ. Αλλά ανέκαθεν το κολύμπι με τραβούσε… Ιδιαίτερα μου άρεσε να ασχολούμαι με μικρά παιδιά, κάτι που πραγματοποίησα με την ενασχόλησή μου με το τμήμα κολύμβησης του Ν.Ο.Κ.Ι. Όσο για την προπονητή στο μπάσκετ, θεωρώ, όπως σας είπα και πριν, πως ήταν φυσική εξέλιξη.

Κατά πόσο σε βοήθησε το πτυχίο της Γυμναστικής Ακαδημίας σε όλη αυτή τη διαδρομή;

Γνώρισα καλά τα περισσότερα αθλήματα μέσω της Γυμναστικής Ακαδημίας και απέκτησα αρκετές γνώσεις πάνω σε αυτά. Ωστόσο, από την αρχή μου άρεσε το μπάσκετ και η κολύμβηση, και έτσι ασχολήθηκα κυρίως με αυτά τα δύο.

Αυτή τη στιγμή ασχολείσαι ως προπονητής σε δυο διαφορετικά αθλήματα, στο μπάσκετ με την ομάδα του Α.Σ.Κ. και στην κολύμβηση με το Ν.Ο.Κ.Ι. Πες μας μερικά πράγματα για το κάθε ένα.

Μιλάμε για δυο εντελώς διαφορετικά αθλήματα. Στο μπάσκετ έχεις να κάνεις με μια επαγγελματική ομάδα ανδρών, όπου οπωσδήποτε χρειάζονται καλά αποτελέσματα και οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγάλες. Όσο για το κολύμπι, είναι μια δραστηριότητα που με ευχαριστεί πολύ. Τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται απαραίτητα για πρωταθλητισμό. Στόχος είναι να χαίρονται το κολύμπι σαν παιχνίδι, να κοινωνικοποιούνται χωρίς να πιέζονται και νομίζω ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση.

Η ομάδα του Α.Σ.Κ. πέρυσι κατόρθωσε να διατηρηθεί στη Γ’ Εθνική κατηγορία. Ποιοι είναι οι φετινοί σας στόχοι και τι έχει γίνει προκειμένου να πραγματοποιηθούν;

Έχουμε καταφέρει να φέρουμε στην ομάδα παίκτες που έχουν μια ιδιαίτερη συμπεριφορά. Και εννοώ πως έχουν απίστευτο χαρακτήρα, θετική ενέργεια και μπορούν να γίνουν πρότυπα για τα παιδιά. Αγαπούν το άθλημα και θέλουν να το δείχνουν με κάθε ευκαιρία. Στόχος λοιπόν είναι να παίξουμε ένα όμορφο μπάσκετ, να κερδίσουμε πολλούς αγώνες και στο τέλος να δούμε τι έχουμε καταφέρει. Θέλουμε επίσης μέσα από το αγωνιστικό μας πάθος και πείσμα, να φέρουμε τους νέους στα γήπεδα, κάτι που θεωρώ ως βάση για μεγαλύτερες επιτυχίες.

Όσον αφορά το τμήμα της κολύμβησης του Ν.Ο.Κ.Ι., ως νεοσύστατο φαντάζομαι αντιμετώπισε αρχικά κάποια καχυποψία. Πλέον, ωστόσο, έχει καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου και αριθμεί αρκετά μέλη…

Πιστεύω πως έχουμε πάει καλά και η σκέψη μου αυτή με έχει δικαιώσει. Η φιλοσοφία μας είναι να μάθουν τα παιδιά σωστό κολύμπι, κάτω από απόλυτα ασφαλείς συνθήκες, με γνωστή γυμναστική. Από εκεί και πέρα στόχος είναι οι γονείς να έχουν τη δυνατότητα επιλογής για το πού θα κατευθύνουν το παιδί τους.

Ποια η φιλοσοφία της προσπάθειας που καταβάλλετε στο χώρο της κολύμβησης; Στις προτεραιότητες σου, θα τοποθετούσες υψηλότερα τη δημιουργία αγωνιστικού τμήματος ή τη μαζική άθληση;

Τα παιδιά μαθαίνουν το άθλημα σωστά και κοινωνικοποιούνται. Στόχος μας είναι να γίνουν φίλαθλοι και όχι οπαδοί. Ο αθλητισμός για εμάς δεν είναι υποχρέωση, αλλά διασκέδαση και πιστεύω ότι δε θα πρέπει οι γονείς να πιέζουν τα παιδιά, έχοντας σαν κύριο μέλημα να τα κάνουν πρωταθλητές. Αυτό είναι λάθος και το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε είναι πως ο πρωταθλητισμός δεν είναι το παν.

Υπάρχουν πολλοί αθλητικοί σύλλογοι και αυτό είναι θετικό, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει αθλητική παιδεία. Ο πρωταθλητισμός δεν έχει τόση σημασία. Στόχος είναι να γυμνάζεσαι σωστά σε όλη τη ζωή σου. Τέτοια κοινωνία θέλουμε να φτιάξουμε, κι εμείς οι γυμναστές οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές.

Έτσι, σαν προτεραιότητα μου είναι ο μαζικός αθλητισμός, αλλά και να λέω την αλήθεια στον κόσμο για όσα πιστεύω. Τα παιδιά πρέπει να χαίρονται και πάνω απ’ όλα να παίζουν. Με τον τρόπο αυτό δε θα απογοητευθούν στην πορεία της ζωής τους, ενώ το ζητούμενο είναι να συνεχίσουν τον αθλητισμό και μετέπειτα για την υπόλοιπη ζωή τους. Εάν πιέσεις το παιδί, κάποτε θα τα παρατήσει…

Σε νεαρές ηλικίες υπάρχουν κάποιες επιτυχίες, ωστόσο όταν τα παιδιά φεύγουν από το νησί για σπουδές, ελάχιστοι ασχολούνται και δεν έχουμε δει την ανάλογη συνέχεια. Μήπως κάποια στιγμή στα σχέδιά σας βρίσκεται να καλύψετε και αυτό το κενό;

Σε νεαρές ηλικίες υπάρχουν επιτυχίες, όμως σε μεγαλύτερες ηλικίες η εκπροσώπηση της Κεφαλονιάς είναι μηδαμινή. Στόχος μας είναι να βάλουμε τις υποδομές και γιατί όχι, μελλοντικά να αναδειχθεί κάποιος αθλητής που να μας εκπροσωπήσει σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα.

Η ύπαρξη του Ν.Ο.Κ.Ι. αρχικά εμφανίστηκε ως μια εναλλακτική επιλογή, κάτι που χωρίς αμφιβολία είναι θετικό στοιχείο, καθώς αποτελεί παράγοντα βελτίωσης του τοπικού αθλητισμού. Χωρίς να σταθούμε στα εσωτερικά προβλήματα, ποια θεωρείς ότι πρέπει να είναι η εικόνα δυο σωματείων προς τα έξω, όταν και τα δυο εκπροσωπούν την Κεφαλονιά μας και τα παιδιά της στην Ελλάδα και τον κόσμο γενικότερα;

Είναι δυο σωματεία που εκπροσωπούν την Κεφαλονιά μας εκτός των συνόρων της και πρέπει να το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σίγουρα κάθε σωματείο δρα προς όφελος των συμφερόντων του, ωστόσο ο αθλητισμός πρέπει να είναι διασκέδαση πάνω απ’ όλα. 

Γενικά σε κάθε άθλημα υπάρχει χώρος για περισσότερο από ένα σωματείο σε ένα νησί όπως η Κεφαλονιά; Τους προτιμάς όλους μαζί ή πιστεύεις στη βελτίωση μέσα από τον ευγενή ανταγωνισμό;

Όλα τα σωματεία προσφέρουν στον αθλητισμό και επομένως η ύπαρξή τους είναι θετικό στοιχείο, αρκεί φυσικά να λέγονται αλήθειες και να μην παραμυθιάζονται τα παιδιά. Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν σωματεία που να λειτουργούν κερδοσκοπικά… Γενικά είμαι υπέρ του καλώς εννοούμενου ανταγωνισμού. Το κάθε σωματείο πρέπει να έχει τη δική του φιλοσοφία και στην πορεία θα φανεί αν θα δικαιωθεί ή όχι.

Υπάρχουν ιδιαιτερότητες σε ένα νησί όπως η Κεφαλονιά;

Φυσικά και υπάρχουν ιδιαιτερότητες, ιδίως όταν κάποιος θέλει κάποιος να κάνει επαγγελματισμό σε ομαδικό άθλημα. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, αλλά μπορούμε με τους επαγγελματίες που φέρνουμε στο νησί να προσελκύσουμε πολλούς νέους στον αθλητισμό.

Πόσο μεγάλη είναι η ανταπόκριση του κόσμου;

Είμαι πολύ ικανοποιημένος από την ανταπόκριση του κόσμου και η υποστήριξη του είναι πολύ σημαντική. Μας δίνει ώθηση να αγωνιστούμε ακόμα περισσότερο…

Ποια η ανταπόκριση και η αναγνωρισιμότητα σε προσωπικό επίπεδο που επιφέρει η ενασχόληση με δημοφιλή αθλήματα στον τόπο μας;

Υπάρχει αναγνώριση και αυτό είναι ένα κίνητρο, αλλά και μια ικανοποίηση για όλους εμάς.

Θεωρείς πως ο ρόλος του προπονητή έχει σχέση μ’ αυτόν του παράγοντα ή καλό είναι να είναι αποκομμένος από αυτόν και να ασχολείται αποκλειστικά με το έμψυχο δυναμικό του; Πόσο εφικτό είναι αυτό σε μια επαρχιακή ομάδα;

Θα ήταν πολύ καλό ο προπονητής να ασχολούνταν μόνο με το επάγγελμά του, όμως καμιά φορά είναι καλό, αλλά και αναπόφευκτο να συνεργάζεται και να συμβουλεύει και τους παράγοντες. Όλα ξεκινούν από τη διοίκηση, αλλά και εσύ θα πρέπει να είσαι διορατικός και να δίνεις τις σωστές κατευθύνσεις. Όλα αυτά γίνονται πιο έντονα σε μια ομάδα μικρότερης κατηγορίας, ειδικά εδώ στην επαρχία.

Ποια η άποψη σου για τις αθλητικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν στην περιοχή;

Οι αθλητικές εγκαταστάσεις είναι καταπληκτικές και συνεχώς βελτιώνονται, στοιχείο πολύ σημαντικό. Γενικά από την εμπειρία μου στους αθλητικούς χώρους και σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, οι εγκαταστάσεις σε κολύμβηση και μπάσκετ είναι άριστες και αυτό μας βοηθάει πολύ στη δουλειά μας. Αυτό που εκτιμώ πως λείπει είναι ένα γήπεδο με χόρτο, που θα τρέχουν οι αθλητές. Είναι κάτι που έχει ανάγκη το Αργοστόλι. Επίσης, είναι σίγουρο ότι ένα ακόμα μικρό κλειστό, βοηθητικό γήπεδο για μπάσκετ και βόλλεϋ θα αποσυμφόριζε το μεγάλο γήπεδο.

Ποια είναι η άποψη σου για τον τοπικό αθλητισμό και τι θα μπορούσε να βοηθήσει, ώστε οι ομάδες μας να γίνουν περισσότερο υπολογίσιμες σε ένα ήδη ανταγωνιστικό περιβάλλον;

Στον τοπικό αθλητισμό θα έλεγα ότι επικρατεί μια υστερία στο γεγονός ότι όλοι όσοι ασχολούνται με αυτόν, είτε παράγοντες, είτε γυμναστές, προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο «φέρτε τα παιδιά σας σε εμάς και θα τα κάνουμε πρωταθλητές». Αυτό βέβαια είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να γίνει σε ένα μικρό παιδί. Μπορώ να σας πω με απόλυτη σιγουριά, ότι ποτέ κανένας από τους πραγματικά μεγάλους αθλητές που βλέπουμε στην τηλεόραση δεν ξεκίνησε τον αθλητισμό με τέτοια νοοτροπία. Μπορώ να καταλάβω ότι η προσέγγιση αυτή γίνεται πολλές φορές λόγω άγνοιας ή ανασφάλειας των εκάστοτε αρμοδίων, αλλά επίσης πιστεύω ότι πολλές φορές γίνεται για λόγους κερδοσκοπικούς, σε βάρος των γονέων, των παιδιών και κάποιων χορηγών που έχουν διάθεση να βοηθήσουν ανιδιοτελώς.

Είμαι σίγουρος ότι θα πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα του αθλητισμού με διαφορετικά μέτρα, να προσέξουμε και να σεβαστούμε τις υποδομές μας. Από εκεί θα ξεκινήσει η επιτυχία.

Η ειλικρίνεια, η συνεχής αθλητική μας ενημέρωση, η διαπαιδαγώγηση, αλλά και η περιθωριοποίηση του εγωισμού μας, είναι στοιχεία που θα φέρουν την πρόοδο.

Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι για το μέλλον; Περνούν μέσα από αυτούς των τοπικών ομάδων μας;

Οι στόχοι είναι πολλοί και δεν τελειώνουν. Η ευκαιρία που μου δίνεται με το αντρικό τμήμα του Α.Σ.Κ. είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα. Αυτή τη στιγμή δοκιμάζω τον εαυτό μου και τις δυνατότητές μου.

Στον ελεύθερο χρόνο σου με τι ασχολείσαι;

Στον ελεύθερο χρόνο μου γυμνάζομαι και ασχολούμαι και πάλι με τον αθλητισμό. Προσπαθώ να έχω χρόνο, αλλά δεν τα καταφέρνω λόγω των πολλών μου υποχρεώσεων. Μου αρέσει να έχω φυσική κατάσταση, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι λίγο πίσω σε αυτό το κομμάτι.

Τι θα ήθελες να απευθύνεις στα νέα παιδιά που σκέφτονται να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;

Θα τους πω να προσπαθούν, να έχουν υπομονή, αφοσίωση, συνέπεια, και πίστη στις δυνατότητές τους. Να βάζουν στόχους ρεαλιστικούς και να φθάνουν στα όριά τους. Έτσι θα νιώθουν πάντα ευτυχισμένοι.