Εν Ληξουρίω αγαπητοί
«υγείαν έχωμε» όλοι
κι όλοι γλεντήστε σήμερα
μακρυά ‘πό τ’ Αργοστόλι.
Η Χωροπούλα, σε χαρές
και κέφια ας ξεφαντώσει
και σ’ όλους τσου κατοίκους της
προσάναμμα ας δώσει.
Για να φουντώσει μια φωτιά
που να καούν τα τόπια
και άκαα να μείνουνε
μόνο τα βοσκοτόπια.
Ο Βασιλιάς, μιας θάλασσας
γαλήνιας κι ωραίας
ή Ποσειδώνας είν’ αυτός
ή έστω και Νηρέας.
Στου Ληξουρίου μας το τρανό
τιμιέται Καρναβάλι
κι ολοτριγύρω βλέπουμε
το κέφι, την κρεπάλη.
Πιερότοι τον ακολουθούν
αλλά και κολομπίνες
κι από το κύμα βγαίνουνε
δελφίνια και… δελφίνες.
Ο Βασιλιάς, μια θάλασσας
γαλήνιας κι ωραίας
ή Ποσειδώνας ειν’ αυτός
ή έστω και Νηρέας.
Πολύ τον Οδυσσέα μας
τον είχε βασανίσει
κι ούτε όπως λένε σε χλωρό
κλαδί τον είχε αφήσει.
Τότενες, του Πολύφημου
που το βγάλε το μάτι
κι έτσι τον απαράτησε
μαγκούφη και σακάτη…
Δισέγγονος του Κέφαλου
ο Οδυσσέας κι ένας!
Στου Ποσειδώνα, είπε, το γυιό
πως λέγεται «Κανένας»!
Μα εμείς τα … λησμονήσαμε
γι’ αυτό και τον τιμάμε!
Καρνάβαλο τον ντύνουμε
Και τον περιγελάμε!…
Πανέμορφη η Κεφαλονιά
στο χρόνο ταξιδεύει
κι ο Βασιλιάς της θάλασσας
με κύμα τη χαϊδεύει.
Καλώς τους, τους Πυλαρινούς
καλώς τους, τους Θηνειώτες
κι όλους από την Έρισσο
πλην τους… Αργοστολιώτες.
(Όπως παλιά ειπώθηκε:
«πλην… Λακεδαιμονίους»
που φίλους μεν, τους έχουμε
άσπονδους αιωνίους.
Μια που τα λέμε τώρα εδώ
– τι θες και τι γυρεύεις;-
και… κάλιο γαϊδουρόδενε
μη γαϊδουρογυρεύεις…
Οι Αργοστολιώτες, ας σκεφτούν
να μας επισκεφθούνε
είναι πολύ «αλαργινοί»
βίζα θα χρειασθούνε.
Η … αφεντομουτσουνάρα μας
– κατά τον Καραγκιόζη
καθόλου δε γλυκαίνεται
με μέλι ή με … γλυκόζη!
Ξέρουμε την αξία μας
και τη διαφορά μας,
αυτή ‘ναι η περηφάνειά μας
αυτή ‘ναι κι η χαρά μας!
Άλλο ημισφαίριο εμείς
και άλλο η αφεντιά τους.
Μα ώρα καλή στην Πρύμη τους
κι αέρας στα πανιά τους!
Αφού κι ο Λασκαράτος μας
την πλάτη τους γυρνάει.
Γι’ αυτό λοιπόν, καθένας μας
στο στέκι του ας πάει…
Μα όλα τούτα λέγονται
στης Αποκριάς την τρέλα
γιατί όλοι αγαπιώμαστέ
μόνο είναι η Καραμέλλα.
Τάχα για το πιπίλισμα
και για την κάποια αιτία
και βγαίνουν δημιουργικά
σαν λέγονται στ’ αστεία.
Ωραίος ο Καρνάβαλος
και βασιλιάς με θρόνο
αυτός ποτέ δε θα βρεθεί
έκπτωτος μες στο χρόνο.
Και, την καρδιά της Αποκριάς
για πάντα έχει κλέψει
ποιος Βασιλιάς τη χάρη του
δεν έχει, αυτή, ζηλέψει;
Αί, Ποσειδώνας είναι αυτός
Θεός στο Καρναβάλι
ή είν’ η ακολουθία του
ωραία και μεγάλη.
Δελφίνια τον ακολουθούν
-είπαμε – και δελφίνες
και βαλεντίνοι άπειροι
αλλά και βαλεντίνες!
Με μπάντα Φιλαρμονική
περνά στο TERRA MARE
στο ΜΑΧΙ BAR φωνάζουνε:
«Που πας μωρέ … κουμπάρε;»
Και πότε παιδιά δημοτικού
και πότε ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ
πότε ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ ΚΑΙ BRASIL
και… ποιος θα ξεχωρίσει;
Πότε ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
ναύτες, καπεταναίοι
γοργόνες γοητευτικές
μα και… γοργόνοι ωραίοι.
Πότε στο άκρον – άωτον
μακαρονοφαγία
και όποιος δε θα πάει σκαστός
… και σ’ άλλα με υγεία!
Πότε στα Βραζιλιάνικα
με ROSSA NOVA ή SΑΜΒΑ
κι αν δεν τα καταφέρουνε
τότε ας πουν «καράμπα»!
Μέχρι ναρθούν τα Κούλουμα
κι η καθαρή βδομάδα
να πέσουμε στη σκορδαλιά
τουτέστιν… στην αλλιάδα.
Για όσους δεν εγράψαμε
κι εμείνανε στην μπάντα
ξέχωρη ας κάμουν Αποκριά
και με … δική τους μπάντα.
Μαζί μας μην τα βάλουνε
όλο θυμό και μένος εμείς
τους δίνουμε ευχή:
«Να ζουν όπως ο Αίνος»!
Κι αν μπήκα στα εδάφη σας
ώ, Ληξουριώτες φίλοι
κι αν μ’ ένα FAX το κείμενο
αυτό σας τόχω στείλει.
Ήταν χατήρι μοναχό
στο Γαλανό το Μάκη
το πολυτάλαντο παιδί
τ’ άξιο Ληξουριωτάκι.
Που, ολόψυχα του εύχομαι
«μεσ’ στην καρδιά την πλούσια,
τρανές να νοιώσει απόλαψες
και τέρψη …υπερούσια»!
Κι η φετεινή Αποκριά
καινούργιο ας φέρει γούρι
και ξενοιασιά κι απολαβές
για τ’ όμορφο Ληξούρι.
Γλεντήστε, ξεφαντώσετε
στης Αποκριάς τις μέρες
χορέψτε όλοι ακούραστα
καντρίλλιες και λαντσιέρες!
Κι αν σας τα γράφω άτσαλα
μη με κατηγορείτε
δεν τάχω με τη σάτιρα
καλά και μ’ εννοείτε…
Σταχοπλοκή στο γόνατο
έκαμα, φίλε Μάκη,
για τούτο όσα βρεις στραβά
παράβλεψε λιγάκι.
Ας φάμε και βραστά κουκιά
κι ό,τι η κοιλιά χωράει…
Ας ρίξουμε χαρταετό
στα σύγνεφα να πάει…
Άντε και νάχουμε όλοι γειά
και τίποτα επιπόνου…
κι όλοι χαρούμενοι
ας πούμε «και του χρόνου».
Με του Ιονίου τ’ αλαφρύ
καθάριο αεράκι
ένα θερμό χαιρετισμό
σας στέλνει κι η Ιθάκη!
Κι αφού υγείαν είχαμεν
φάγαμε και την πίττα
Ταύτα και…βάνω υπογραφή
Βλησμά – Τσιντίλη Ρίτα!
Πηγή: Καρναβαλίστικη Ληξουριώτικη εφημερίδα «Ο Καρνάβαλος» Αρ.Φύλλου 1 / Έτος 1