Ω ένδοξε πεφωτισμένε μας ποιητή Στο σπίτι που γεννήθηκες, εκεί Στης Πάτρας την πόλη τη λαμπρή Λουλούδια ανθίζουν κάθ’ ανατολή.
Μα κι απέναντι, στο Μεσολόγγι Ακούγεται της γενιάς σου η φωνή Σε υμνούν τα βουνά κι οι λόγγοι Και περήφανα πετούν οι αετοί.
Των Ολυμπιακών αγώνων εσύ Τον ύμνο έπλασες με μαεστρία Που απέραντα μαγεύει και δονεί Αχτίδα αθάνατη και πανδαισία.
Μες στης Κατοχής τη σκοτεινιά Στο γέρμα κείνου του Φλεβάρη Πένθιμα ηχούσαν τα καμπαναριά Και χλωμό δάκρυζε το φεγγάρι.
Του λαού μας η θλιμμένη καρδιά Χτυπούσε πάνω στο φέρετρό σου Δάφνες και φωνές για τη λευτεριά Πανύψηλο το μπόι το δικό σου.
Παντοτινά εσύ θα είσαι ζωντανός Μέσ’ απ’ το έργο σου το σπουδαίο Που σαν του ήλιου το χρυσό φως Αναβλύζει της τέχνης το ωραίο.
E-mail: skarderinis@hotmail.gr
Facebook: Karderinis Isidoros
Twitter: isidoros karderinis
Copyright © 2002 - 2022 kefalonitis.com
Το σύνολο του περιεχομένου και των υπηρεσιών του kefalonitis.com διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση.
Απαγορεύεται η χρήση ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο, μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.