Ένα ποίημα για την Ένωση των Επτανήσων

Ένα ποίημα για την Ένωση των Επτανήσων

στα 1914

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Ο Ευαγγελινός Τσιμαράτος γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς το 1874 και πέθανε στην Αθήνα το 1954. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ληξούρι, φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας. Υπηρέτησε ως φιλόλογος σε διάφορα σχολεία της Κεφαλονιάς, κυρίως στο Ελληνικό Σχολείο και το Πετρίτσειο Γυμνάσιο του Ληξουρίου, ενώ μετά τη συνταξιοδότησή του εργάστηκε για μια περίπου δεκαετία στην ιδιωτική Ιόνιο Σχολή της Αθήνας.

Έγγραψε πολλά ποιήματα, λόγους θρησκευτικούς και μας κληροδότησε φιλολογικές και ιστορικές μελέτες, που ήταν καρποί πολύχρονης ιστορικής έρευνας.

Ακολουθεί το ποίημά του για την Ένωση της Επτανήσου, που διαβάστηκε στον Παντοκράτορα του Ληξουρίου στις 21 Μαΐου του 1914, αναφερόμενος και για τις τότε νίκες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που είχε η πατρίδα μας στη Μακεδονία και στην Ήπειρο. Επίσης αναφέρεται και στον ανθυπομοίραρχο Μπασδέκη (Ξενοφών), που αμέσως μετά την Ένωση, φύτεψε στο Ληξούρι το Δέντρο της Ελευθερίας στην κεντρική πλατεία της πόλης.

ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ

«Πενήντα χρόνια χαρωπά πέρασαν από τότε

όπου μες ήρθανε εδώ Έλληνες στρατιώτες

που ο Μπασδέκης φύτευσε το Δένδρο στη πλατείαν

και ελευθερωθήκαμεν από την Προστασίαν,

που έγινεν η ένωσις εις πείσμα της Αγγλίας

κατόπιν τόσων θυσιών, αγχόνης κι εξορίας.

Σείς δε μεγάλοι εξόριστοι, μεγάλοι ριζοσπάσται

ευλογημένοι αιώνια και δοξασμένοι θάστε,

εν όλω είν’ Επτάνησος και η Ελλάς ευγνωμονούσα

θα μένουν αλησμόνητοι Παξοί και Ερικούσα

και Οθωνοί και Κύθηρα νησάκια Ιονίου

Αυτά θα λέω φωνή λαού είναι φωνή Κυρίου

Σ’ αυτούς τους νησιωτικούς τους βράχους του Καυκάσου

κρεμάσαν νέους Προμηθείς Ελληνικά παιδιά σου.

Μα ήρθε καιρός που έγινεν ο Προμηθεύς θεότης

και με το φως της λευτεριάς φωτίστ’ η ανθρωπότης

Σήμερον η Επτάνησος και η μικρά Ελλάς μας

ενώνουνε τα ζήτω των μ’ άλλας χώρας δικάς μας

Μαζί με την Επτάνησον σήμερον εορτάζουν

Μακεδονία κ’ ΄Ηπειρος , Κρήτη και Χιός φωνάζουν

Ζήτω η Ένωσης παιδιά. Ζήτω η λευτεριά μας

Ζήτω φωνάζουμ’ όλοι μας. Ζήτω του Βασιλιά μας!»