Εξήγηση στους ανατριχιαστικούς σχηματισμούς που ανιχνεύτηκαν στην επιφάνεια του Άρη έδωσε η Nasa

Πλέον έχουμε απάντηση για τους ανατριχιαστικούς σχηματισμούς που έχουν ανιχνευθεί στην επιφάνεια του Άρη και οπτικά θυμίζουν αράχνες αν παρατηρηθούν από απόσταση.

Αναλυτικότερα, ερευνητές του Jet Propulsion Laboratory της NASA κατάφεραν να αναπαραγάγουν με επιτυχία τους αινιγματικούς σχηματισμούς αυτούς, γνωστούς ως araneiforms. Τα μοτίβα αυτά, τα οποία εμφανίζονται ως σκοτεινά, νευρώδη σχήματα σε δορυφορικές εικόνες, δεν είναι πραγματικά αραχνοειδή, αλλά περίπλοκα συστήματα αυλάκων που εμφανίζονται στη νότια πολική περιοχή του Άρη κατά τη διάρκεια της ανοιξιάτικης περιόδου.

Το φαινόμενο αποδίδεται στην εξαέρωση διοξειδίου του άνθρακα, μια διαδικασία ασυνήθιστη στη Γη λόγω των ατμοσφαιρικών συνθηκών του πλανήτη μας. Στον Άρη, το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα παγώνει στο έδαφος κατά τους ψυχρούς χειμερινούς μήνες. Καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται την άνοιξη, αυτός ο πάγος διοξειδίου του άνθρακα μετατρέπεται απευθείας από στερεό σε αέριο, συχνά κάτω από το επιφανειακό στρώμα πάγου. Αυτό το παγιδευμένο αέριο αυξάνει την πίεση μέχρι να σπάσει τον πάγο με μικρές εκρήξεις, απελευθερώνοντας αέριο και μεταφέροντας σκοτεινό, σκονισμένο υλικό στην επιφάνεια, δημιουργώντας έτσι αυτές τις ανατριχιαστικές «αράχνες».

Με επικεφαλής την επιστήμονα Lauren McKeown, η ομάδα χρησιμοποίησε το Dirty Under-vacuum Simulation Testbed for Icy Environments (DUSTIE) για να μιμηθεί τις ατμοσφαιρικές συνθήκες του Άρη. Έτσι, ψύχοντας ένα προσομοιωτικό του αρειανού εδάφους και εισάγοντας διοξείδιο του άνθρακα, αναδημιούργησαν τον σχηματισμό μετά από πολλές δοκιμές. Μάλιστα, τα πειράματά τους αποκάλυψαν ότι ο πάγος σχηματίστηκε εντός του εδαφικού στρώματος και όχι μεταξύ του εδάφους και του πάγου, όπως είχε θεωρηθεί προηγουμένως, γεγονός που υποδηλώνει ότι η εκρηκτική διαφυγή του αερίου από το εσωτερικό συμβάλλει στα χαρακτηριστικά μοτίβα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό The Planetary Science Journal και επιβεβαιώνουν πτυχές του μοντέλου Kieffer, το οποίο περιγράφει τις εποχιακές διεργασίες που διαμορφώνουν αυτά τα χαρακτηριστικά στον Άρη. Παράλληλα, η έρευνα αυτή ενισχύει την κατανόηση της γεωλογικής δραστηριότητας του Άρη και η ομάδα σχεδιάζει να βελτιώσει τα πειράματά της για να εξερευνήσει αυτούς τους σχηματισμούς με μεγαλύτερη λεπτομέρεια σε μελλοντικές μελέτες.

Πηγή: https://unboxholics.com