Ισλανδία: Εκεί που συναντιούνται οι τεκτονικές πλάκες δύο ηπείρων

Το εθνικό πάρκο Pingvellir (Θίνκβετλιρ) είναι ένας τόπος ιστορικής, πολιτιστικής και γεωλογικής σημασίας και βρίσκεται στη νοτιοδυτική Ισλανδία, κοντά στην πρωτεύουσα του νησιού Ρέικιαβικ. Αποτελεί έναν δημοφιλή τουριστικό προορισμό καθώς είναι ένα από τα βασικά σημεία ενδιαφέροντος του νησιού και τοποθετείται στη γνωστή Golden Circle, μια διαδρομή 300 περίπου χιλιομέτρων από το κέντρο της πόλης.

Μάλιστα έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO μέσα από πολιτιστικά κριτήρια, έχοντας φιλοξενήσει μια από τις πρώτες δημοκρατικές συνελεύσεις που έχουν γίνει ποτέ με την ονομασία “Alping”, αναφέρει το Travel Inspiration.

Πρόκειται για ένα σημείο με ασυνήθιστο τεκτονικό και ηφαιστειογενές περιβάλλον, έχοντας μια συνεχώς μεταλλασσόμενη μορφολογία, μιας και οι τεκτονικές πλάκες αποκλίνουν σταθερά κατά μερικά εκατοστά κάθε χρόνο. Έτσι, το φαινομενικά γαλήνιο τοπίο του, βρίσκεται σε μια αέναη κινητικότητα αφού μέσα από γεωλογικές διαδικασίες σχηματίζεται συνεχώς “νέα Γη”.

Στο εθνικό πάρκο, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να περπατήσει ανάμεσα στις τεκτονικές πλάκες, της Ευρασιατικής και της Βόρειας Αμερικής, αλλά και να αγγίξει την μεσοωκεάνια ράχη του Ατλαντικού (Mid-Atlantic Ridge) η οποία αποτελεί την μεγαλύτερη οροσειρά στον κόσμο με πάνω από 10.000 μίλια και εκτείνεται από την Αρκτική έως ακριβώς πάνω από την Ανταρκτική, από τη στιγμή που το σημείο αυτό αποτελεί ίσως το μοναδικό στον κόσμο που οι πλάκες ανέρχονται πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.

Μία από τις μεγαλύτερες ρωγμές που διασχίζουν την περιοχή, είναι η Almannagja η οποία είναι ένα πραγματικό φαράγγι, ενώ υπάρχουν πολλές ακόμα ρωγμές γεμάτες με νερό, με την γνωστότερη αυτών την Silfra, όπου θεωρείται ένας από τους κορυφαίους καταδυτικούς προορισμούς του κόσμου. Οι πιο τολμηροί έχουν την ευκαιρία με τον κατάλληλο εξοπλισμό να καταδυθούν και να αγγίξουν στα στενότερα ανοίγματα της και τις δύο πλευρές – πλάκες ταυτόχρονα. Το νερό της προέρχεται από το λιώσιμο του παγετώνα Langjokull και είναι τόσο καθαρό ώστε η υποβρύχια ορατότητά του υπερβαίνει τα 100 μέτρα και θεωρείται το καθαρότερο γλυκό νερό του κόσμου.

Η θέα των ρωγμών από ψηλά είναι πραγματικά εντυπωσιακή όποια εποχή του χρόνου και αν βρεθεί κανείς εκεί. Κοιτώντας δε νότια, η μεγαλύτερη φυσική λίμνη της Ισλανδίας με μέγιστο βάθος τα 114 μέτρα, η Pingvaltavant, με το μαγικό τοπίο τής περιοχής να αντικατοπτρίζεται στα γαλήνια πεντακάθαρα νερά της, δημιουργεί μια πανέμορφη εικόνα και συμπληρώνει τέλεια το υπέροχο παζλ του εθνικού πάρκου… αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως την επόμενη φορά που θα βρεθεί στο “ίδιο” σημείο… τίποτα δεν θα μπορεί να είναι ξανά όπως παλιά…

Πηγή: www.ethnos.gr