Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Λιούις Χάμιλτον

Ο Λιούις Χάμιλτον (Lewis Hamilton) είναι άγγλος οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων, ένας από τους πιο επιτυχημένους πιλότους στην ιστορία της Φόρμουλα 1. Είναι κάτοχος του ρεκόρ με τις περισσότερες νίκες (91) και κάτοχος επτά πρωταθλημάτων (2008, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020) μαζί με τον Μίκαελ Σουμάχερ. Το 2008 έγινε ο πρώτος μαύρος οδηγός που κέρδισε το πρωτάθλημα οδηγών στη Φόρμουλα 1.

Ο Λιούις Καρλ Χάμιλτον γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1985 στο Στίβενατζ, μία πόλη 47 χιλιόμετρα βόρεια του Λονδίνου. Ξεκίνησε τη διαδρομή του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, όταν ήταν οκτώ ετών και δύο χρόνια κέρδισε το Βρετανικό Πρωτάθλημα Καρτ. Το 1998 εντάχθηκε στο Πρόγραμμα Υποστήριξης Νέων Οδηγών της ΜακΛάρεν και της Μερσέντες, όπου του δόθηκε η δυνατότητα ν’ αναπτύξει το ταλέντο του. Από το 1998 έως το 2000 κέρδισε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα καρτ και σε ηλικία 15 ετών έγινε ο νεότερος οδηγός που ανέβηκε στην κορυφή του αθλήματος.

Η βελτίωσή του ήταν συνεχής και το 2003 επικράτησε στο βρετανικό πρωτάθλημα Φόρμουλα Ρενό, κερδίζοντας τους 10 από τους 15 αγώνες. Το 2005 κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 3 και τον επόμενο χρόνο το Γκραν Πρι 2, μία σειρά προπαρασκευαστικών αγώνων για τη Φόρμουλα 1.

Το 2007 εντάχθηκε στην ομάδα της ΜακΛάρεν και στην πρώτη του σεζόν στη Φόρμουλα 1 τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα οδηγών, μόλις ένα βαθμό πίσω από τον νικητή Κίμι Ραϊκόνεν. Οι τέσσερις νίκες του εκείνη τη χρονιά ισοφάρισαν το ρεκόρ του Ζακ Βιλνέβ με τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν για πρωτοεμφανιζόμενο οδηγό. Το επόμενο έτος, σε ηλικία 23 ετών, κέρδισε πέντε αγώνες κι εξασφάλισε τον πρώτο του τίτλο στη Φόρμουλα 1, το πρωτάθλημα οδηγών.

Στις επόμενες σεζόν με τη ΜακΛάρεν, ο Χάμιλτον συνέχισε να είναι ένας από τους κορυφαίους οδηγούς, κερδίζοντας δύο αγώνες το 2009, τρεις το 2010, τρεις το 2011 και τέσσερις το 2012. Τον Σεπτέμβριο του 2012 αποφάσισε να αποχωρήσει από τη ΜακΛάρεν και να ενταχθεί στη Μερσέντες. Είχε κάποια δυσκολία να προσαρμοστεί στην πρώτη του σεζόν με τη γερμανική ομάδα, κερδίζοντας μόνο έναν αγώνα το 2013, αλλά κατάφερε να συγκεντρώσει αρκετούς βαθμούς ώστε να τερματίσει στις πέντε πρώτες θέσεις του πρωταθλήματος οδηγών για έβδομη συνεχόμενη σεζόν.

Ο Χάμιλτον κυριάρχησε το 2014, κερδίζοντας 11 αγώνες και κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημά του. Κυριάρχησε και τον επόμενο χρόνο, όταν εξασφάλισε το πρωτάθλημα ένα μήνα πριν από τη λήξη του. Και στις δύο σεζόν, η απόδοση του Χάμιλτον, σε συνδυασμό με τον ανταγωνιστικό ομόσταβλό του Νίκο Ρόσμπεργκ, επέτρεψε στη Μερσέντες να κερδίσει το πρωτάθλημα κατασκευαστών στη Φόρμουλα 1.

Ο Ρόσμπεργκ και η Μερσέντες πήραν τους αντίστοιχους τίτλους και το 2016, με τον Χάμιλτον να τερματίζει δεύτερος στην κατάταξη των οδηγών. Τον επόμενο χρόνο ο άγγλος οδηγός κέρδισε εννέα αγώνες στο δρόμο για το τέταρτό του πρωτάθλημα. Κέρδισε ένα άλλο πρωτάθλημα οδηγών το 2018 και με πέντε πρωταθλήματα στο ενεργητικό του ισοφάρισε τη δεύτερη καλύτερη επίδοση του θρύλου της Φόρμουλα 1, του αργεντίνου Χουάν Μανουέλ Φάνχιο από το μακρινό 1957.

Στόχος του τώρα ήταν το απόλυτο ρεκόρ των επτά τίτλων του Μίκαελ Σουμάχερ. Το 2019 κέρδισε το έκτο του πρωτάθλημα και το 2020 ισοφάρισε το ρεκόρ του παλαίμαχου γερμανού πιλότου με τον έβδομο τίτλο του, ενώ έσπασε το ρεκόρ του Σουμάχερ με τις περισσότερες νίκες, φθάνοντας συνολικά τις 91. Και έπεται συνέχεια.

Πηγή: www.sansimera.gr