Το ρόβερ Perseverance έδωσε νέα στοιχεία για νερό και αρχαία ζωή στον Άρη

Αφού πέρασε 1.000 ημέρες στην επιφάνεια του Άρη, το ρόβερ Perseverance της NASA αποκάλυψε νέες λεπτομέρειες σχετικά με την ιστορία μιας αρχαίας λίμνης και του δέλτα ενός ποταμού στον κόκκινο πλανήτη.

Το Perseverance και το ελικοφόρο συνοδευτικό του, το Ingenuity, προσγειώθηκαν στον κρατήρα Jezero στις 18 Φεβρουαρίου 2021, για να αναζητήσουν σημάδια αρχαίας μικροβιακής ζωής.

Στο πλαίσιο της αναζήτησης, το ρομποτικό εξερευνητικό σκάφος μόλις ολοκλήρωσε την έρευνα ενός δέλτα ποταμού που κάποτε τροφοδοτούσε μια λίμνη που γέμιζε τον κρατήρα Jezero πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Στην πορεία, το Perseverance συνέλεξε επίσης 23 δείγματα πετρωμάτων από διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κρατήρα και το δέλτα.

Κάθε δείγμα, περίπου στο μέγεθος μιας σχολικής κιμωλίας, κλεισμένο σε μεταλλικούς σωλήνες, μπορεί να επιστραφεί στη Γη στο μέλλον από την κοινή εκστρατεία επιστροφής δειγμάτων του Άρη της NASA και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας. Η μελέτη των δειγμάτων στη Γη θα επιτρέψει μια πιο λεπτομερή ανάλυση με τη χρήση εργαστηριακού εξοπλισμού που δεν μπορούσε να σταλεί στον Άρη με το ρόβερ.

Οι επιστήμονες μοιράστηκαν μερικές από τις γνώσεις που αποκόμισαν από το ταξίδι του Perseverance στον Άρη την περασμένη Τρίτη (12/12) στο φθινοπωρινό συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο.

Ακολουθώντας το νερό στον Άρη

Το ρόβερ συλλέγει δείγματα χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο στον βραχίονά του που ξύνει τις επιφάνειες των αρειανών πετρωμάτων και στη συνέχεια αναλύει τη σύνθεσή τους χρησιμοποιώντας το όργανο που ονομάστηκε PIXL (Πλανητικό Όργανο Λιθοχημείας Ακτίνων-Χ)

Ορισμένα από τα πρόσφατα δείγματα πετρωμάτων του Perseverance περιλαμβάνουν πυρίτιο, ένα λεπτόκοκκο ορυκτό που βοηθά στη διατήρηση αρχαίων απολιθωμάτων και οργανικών μορίων στη Γη. Τα οργανικά μόρια μπορούν να σχηματιστούν κατά τη διάρκεια γεωλογικών και βιολογικών διεργασιών.

«Στη Γη, αυτό το λεπτόκοκκο διοξείδιο του πυριτίου το συναντάμε συχνά σε μια τοποθεσία που κάποτε ήταν αμμώδης», δήλωσε ο Μόργκαν Κέιμπλ, ερευνητής του PIXL στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA. «Είναι το είδος του περιβάλλοντος όπου, στη Γη, τα υπολείμματα αρχαίας ζωής θα μπορούσαν να διατηρηθούν και να βρεθούν αργότερα».

Ορισμένα από τα πετρώματα περιείχαν επίσης σίδηρο που συνδέεται με φωσφορικά άλατα, μια φυσική πηγή φωσφόρου που δρα ως συστατικό του DNA και των κυτταρικών μεμβρανών.

Στα δείγματα ανιχνεύθηκε επίσης ανθρακικό άλας. Αυτά τα ορυκτά υποδεικνύουν περιβάλλοντα του παρελθόντος πλούσια σε νερό, και λειτουργούν σαν χρονοκάψουλες για τις περιβαλλοντικές συνθήκες στον Άρη από την εποχή που σχηματίστηκαν αρχικά τα πετρώματα.

«Επιλέξαμε τον κρατήρα Jezero ως τόπο προσεδάφισης επειδή οι εικόνες έδειχναν ένα δέλτα – σαφή ένδειξη ότι μια μεγάλη λίμνη γέμιζε κάποτε τον κρατήρα. Μια λίμνη είναι ένα δυνητικά κατοικήσιμο περιβάλλον και τα πετρώματα δέλτα είναι ένα εξαιρετικό περιβάλλον για να ενταφιάσουν σημάδια αρχαίας ζωής ως απολιθώματα στο γεωλογικό αρχείο», δήλωσε ο Κεν Φάρλεϊ, επιστήμονας του προγράμματος Perseverance και καθηγητής γεωχημείας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια.

«Μετά από ενδελεχή εξερεύνηση, έχουμε συνθέσει τη γεωλογική ιστορία του κρατήρα, καταγράφοντας τη φάση της λίμνης και του ποταμού από την αρχή μέχρι το τέλος», πρόσθεσε ο Φάρλεϊ. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο κρατήρας Jezero σχηματίστηκε όταν ένας αστεροειδής προσέκρουσε στον Άρη πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια.

«Έχουμε ιδανικές συνθήκες για να βρούμε σημάδια αρχαίας ζωής, στα σημεία όπου βρίσκουμε ανθρακικά και φωσφορικά άλατα, τα οποία παραπέμπουν σε ένα υδάτινο, κατοικήσιμο περιβάλλον, καθώς και πυρίτιο, το οποίο είναι εξαιρετικό στη συντήρηση», δήλωσε ο Κέιμπλ.

Πηγή: www.cnn.gr