To άγνωστο νησί της Μαγνησίας που δεν έχει ρεύμα και φιγουράρει στους top προορισμούς

Η Αργυρόνησος, είναι ένα, κατά τη μεγαλύτερη έκτασή του, ιδιόκτητο νησί στο Στενό του Αρτεμισίου ή καλύτερα στο Δίαυλο των Ωρεών.

Πρόκειται για τον πορθμό που χωρίζει την Εύβοια από τη Θεσσαλία. Βρίσκεται, δηλαδή, ανάμεσα στα Κανατάδικα Ιστιαίας και την ηπειρωτική χώρα. Διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Αλμυρού (παλαιότερα στο Δήμο Πτελεού). Πρόκειται για μικρό νησί πολύ κοντά στον Άγιο Δημήτριο, και έχει έκταση περίπου 0,305 τετραγωνικά χιλιόμετρα, που ήταν ακατοίκητο κατά την απογραφή του 2011). Πάντως οι ιδιοκτήτες του μεγαλύτερου τμήματος του νησιού έχουν μικρή ξενοδοχειακή  μονάδα που φιλοξενεί ολιγάριθμους τουρίστες, κυρίως αυτούς που αγαπούν τις φυσιολατρικές διακοπές, μιας και στο νησί δεν υπάρχει ηλεκτρικό! 

Το πιο σημαντικό αξιοθέατο του νησιού είναι ένας φάρος ύψους 35 μέτρων, ο οποίος χτίστηκε το 1899 και προστατεύεται. Ακόμη στο νησί υπάρχει ένα εξωκκλήσι των Αγίων Αναργύρων, όπου μια φορά το χρόνο τελείται θεία λειτουργία, από τον εφημέριο των Ωρεών.

Το ύψος του κυλινδρικού πύργου του φάρου ειναι 7 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 36 μέτρα. Χαρακτηριστικό του φωτισμού του είναι μια λευκή αναλαμπή εναλλασσόμενη με μια ερυθρή αναλαμπή ανά 10δλ και φωτοβολία 16ν.μ. Bρίσκεται εγκατεστημένος στη νήσο Αργυρόνησο. Η πρόσβαση στον φάρο γίνεται με βάρκα από Γλύφα και Aγιο Δημήτριο ή από την μεριά της Βόρειας Εύβοιας από τους Ωρεούς και από την θέση Κανατάδικα. Είναι χτισμένο στο ανατολικό άκρο του νησιού το οποίο βρίσκεται στο »έμπα» του Ευβοϊκού κόλπου, απέναντι από την είσοδο του Παγασητικού. Αρχικά λειτούργησε με πετρέλαιο, ενώ στα χρόνια της Κατοχής παρέμεινε σβηστός.

Επαναλειτούργησε το 1944 ως επιτηρούμενος και πρόσφατα έχει αυτοματοποιηθεί με την αντικατάσταση του φωτιστικού πετρελαίου με ηλιακή ενέργεια. Το 2001 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμούως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Ακόμη υπάρχει ως συνοδευτικό του φάρου ένα κτήριο: μια ισόγειος οικία 3 δωματίων, χωλ, κουζίνας και αποθήκης, γράφει το magnesianews.gr.

Πηγή: www.ethnos.gr