Οχιά, σμέρνα και πορτογαλική καραβέλα: Τα δέκα πιο θανατηφόρα ζώα στην Ελλάδα

Η λίστα με τα 10 πιο θανατηφόρα ζώα που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Την υπερπροσπάθεια των διασωστών του ΕΚΑΒ για να κρατήσουν στη ζωή την εθελόντρια που δαγκώθηκε από οχιά στη Θεσσαλονίκη, κατέγραψε σε βίντεο μέλος του πληρώματος της κινητής μονάδας του ΕΚΑΒ.

Η 39χρονη εθελόντρια ερπετολόγος υπέστη αναφυλακτικό σοκ από το δάγκωμα της οχιάς, το οποίο μάλιστα σύμφωνα με πηγές του νοσοκομείου, χτύπησε το κεντρικό νευρικό της σύστημα

Λίγες μέρες νωρίτερα, οχιά στον Βόλο δάγκωσε 4χρονη και όπως ανέφερε ο Χρήστος Τζελέπης, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στο Ιπποκράτειο, το παιδί ξέφυγε τον κίνδυνο.

Επιπλέον, πρόσφατα ένας 50χρονος δέχθηκε δάγκωμα οχιάς, καθώς βρισκόταν στο χωράφι του στο Αγρίνιο. Οι παρευρισκόμενοι κάλεσαν το ασθενοφόρο, το οποίο έσπευσε αμέσως στο σημείο.

Ο 50χρονος μεταφέρθηκε εσπευσμένα με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο «Άγιος Ανδρέας», ώστε να του χορηγηθεί αντιοφικός ορός. Εν τέλει, όλα πήγαν καλά και ο άνδρας νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.

Στις 11 Οκτωβρίου, μπήκε «λουκέτο» για δύο μέρες στο Δημοτικό σχολείο στο χωριό Ζάρκο του δήμου Φαρκαδόνας στα Τρίκαλα, καθώς εντοπίστηκαν οχιές.

Τι συμβαίνει με τα φίδια στην Ελλάδα. Υπάρχουν και άλλα ζώα που θεωρούνται επικίνδυνα; Η ταξιδιωτική ιστοσελίδα wanderingourworld.com έφτιαξε τη λίστα με τα 9 πιο επικίνδυνα ζώα στην Ελλάδα. Ποια είναι σύμφωνα με το wanderingourworld.com;

Καφέ αρκούδες

Στην Ελλάδα, η καφέ αρκούδα υπάρχει κυρίως στα δυτικά και βορειοδυτικά της χώρας, ωστόσο ο πληθυσμός της είναι περιορισμένος. Οι περισσότερες καφέ αρκούδες εντοπίζονται στην οροσειρά της Πίνδου, κυρίως στη Δυτική Μακεδονία και την Ήπειρο, ενώ μικρός πληθυσμός υπάρχει και στη Ροδόπη. Ο μέσος όρος βάρους των αρσενικών βρίσκεται στα 180 κιλά και των θηλυκών στα 120 κιλά, ενώ το μήκος των ζώων φτάνει μέχρι τα δύο μέτρα.

Έχει φουντωτό τρίχωμα με μεγάλο κεφάλι, μικρά αυτιά, πατούσες με γερά νύχια και κοντή ουρά. Είναι μοναχικό ζώο. Τρέφεται με φυτά, ψάρια, μέλι, πτηνά, τρωκτικά. Έχει οξεία όσφρηση και ακοή, σε αντίθεση με την όραση του.

Τι να κάνετε αν τη συναντήσετε σύμφωνα με το www.ursatrail.gr:

• Εάν την συναντήσετε στο δάσος απομακρυνθείτε αργά και ήρεμα. Αν χρειαστεί φανείτε μεγαλύτεροι, σηκώνοντας τα χέρια σας.
• Οπισθοχωρήστε αργά και σταθερά αναγνωρίζοντας την κυριαρχίας της όταν βρίσκεστε στο φυσικό της περιβάλλον
• Κρατήστε την ψυχραιμία σας και μην προσπαθήσετε να τρέξετε.

Κουνούπια

Στην Ελλάδα υπάρχουν κυρίως 3 διαδεδομένα γένη κουνουπιών:

• Ο ανωφελής (Anopheles spp.): Το γένος αυτών των κουνουπιών είναι ο φορέας της ελονοσίας και των ασθενειών της εγκεφαλίτιδας και φιλαρίασης. Τα ενήλικα κουνούπια του γένους αυτού αναγνωρίζονται από τη στάση του σώματος τους, όπου η προβοσκίδα, το κεφάλι και το σώμα είναι σε μία ευθεία γραμμή. Επίσης τα φτερά τους φέρουν μικρά στίγματα. Με το τσίμπημά του σε άτομο που έχει ελονοσία, το θηλυκό μαζί με το αίμα ρουφάει και το πλασμώδιο στο οποίο οφείλεται η ασθένεια. Μέσα στο σώμα του κουνουπιού το μικρόβιο παραμένει και αναπτύσσεται. Στη συνέχεια μεταφέρεται στους σιελογόνους αδένες του και έτσι με νέο τσίμπημα σε σώμα υγιούς ανθρώπου, μεταφέρει μέσω του σάλιου του το μικρόβιο στον οργανισμό του.
• Το κοινό κουνούπι (Culex spp.): Πολλαπλασιάζεται σε στάσιμα και μολυσμένα νερά αλλά και σε μέρη όπου υπάρχει αρκετή υγρασία. Η προβοσκίδα του είναι διακεκομμένη και προς τα κάτω σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα του. Τα φτερά του είναι χρωματικά ομοιόμορφα. Μπορεί να μεταφέρει την ασθένεια της εγκεφαλίτιδας, αλλά αρκετά δύσκολα, ενώ την ασθένεια της φιλαρίασης μόνο σε τροπικές περιοχές.
• Το γένος αηδής (Aedes spp.): Μεταδίδει τον Κίτρινο πυρετό. Διαφέρει από το κοινό κουνούπι στο ασημένιο χρώμα που έχει ο θώρακάς του. Το άκρο της κοιλιάς του θηλυκού είναι μυτερό και έχει διάφορα αισθητήρια εξαρτήματα που εξέχουν. Οι προνύμφες του γένους αυτού είναι κοντές και χοντρές ενώ τα αβγά του έχουν τη δυνατότητα να αντέχουν και έξω από το νερό για αρκετό καιρό. Αναπαράγεται μετά από πλημμύρες σε δεξαμενές βρόχινου νερού ή σε αρμυρά έλη. Η ζωή του είναι συνήθως σύντομη (10-15 μέρες) αλλά κάτω από κατάλληλες ψυχρές κλιματολογικές συνθήκες μπορεί να ζήσει έως και μερικούς μήνες.

Σμέρνα

Η επιστημονική της ονομασία είναι Μύραινα η ελένη (Muraena helena). Μοιάζει πολύ με το φίδι και το χέλι. Το κρέας της είναι φαγώσιμο. Το δάγκωμά της είναι επικίνδυνο, ακόμα και για τον άνθρωπο. Ζει κοντά σε ακτές, μέσα σε κοιλότητες βράχων.

Τι γνωρίζουμε:

• Από το δέρμα της εκκρίνει μια βλέννα, με αποτέλεσμα να είναι δυσδιάκριτα τα μικρά λέπια της.
• Κινείται όπως το φίδι.
• Έχει σχετικά μικρό κεφάλι, με τεράστιο όμως στόμα.
• Το σώμα της είναι καφέ, με κηλίδες κίτρινου χρώματος.
• Στο στόμα της έχει πολύ ισχυρά δόντια.
• Δαγκώνει μόνο όταν βρίσκεται σε κίνδυνο.
• Σπάνια επιτίθεται στους εχθρούς της.
• Φτάνει σε μήκος τα 1,2 μέτρα και σε βάρος τα 5 κιλά.

Δράκαινα

Η Δράκαινα είναι ψάρι που ανήκει στην οικογένεια των τραχινιδών. Έχει μήκος έως και σαράντα εκατοστά και βάρος μέχρι δύο κιλά. Ζει κατά βάση σε βαθιά, αλλά και σε ρηχά νερά. Συνήθως είναι κρυμμένες κάτω από την άμμο. Το δηλητήριο που εκκρίνει, αν και δεν είναι θανατηφόρο, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο σε μεγάλη ποσότητα.

Το κεφάλι της είναι μικρό και το στόμα της έχει μικρά δόντια με κλίση προς τα πάνω. Το χρώμα της συνήθως είναι κίτρινο σκούρο, με γκρίζο από τη ράχη και κάτω, με λίγο λευκό στην κοιλιά, που τη βοηθά να κρυφτεί στην άμμο και να γίνει ένα με αυτή. Εκεί γίνεται πολύ επικίνδυνη για τους κολυμβητές.

Πρώτες βοήθειες σε περίπτωση τσιμπήματος: Θα πρέπει να ρίξουμε παγωμένο νερό πάνω στο σημείο, διότι ξεπλένει το δηλητήριο ή να τοποθετηθεί το σημείο μέσα σε ζεστό νερό, καθώς έτσι διαλύεται το δηλητήριο. Σε δύσκολες περιπτώσεις ο ασθενής πρέπει να μεταβεί σε νοσοκομείο, όπου ανάλογα με το περιστατικό, μπορεί να του χορηγηθεί ορός τετάνου.

Σαλάχι

Τα σαλάχια φτάνουν σε μεγάλο βάθος και βρίσκονται σχεδόν σε όλες τις θάλασσες. Η όσφρηση και η όρασή του είναι εξαιρετικά αναπτυγμένες. Έχει μακριά «ουρά» που μοιάζει με μαστίγιο, η άκρη της οποίας σε αρκετά είδη έχει δηλητήριο και σε μερικά ηλεκτρισμό. Αποτελεί ισχυρό όπλο αλλά και όργανο αναπαραγωγής. Τα σαλάχια είναι σαρκοφάγα και επιτίθενται σε κοπάδια ψαριών. Μερικά είδη θεωρούνται επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Μέδουσα «πορτογαλική καραβέλα»

Η πορτογαλική καραβέλα ή Πορτογάλος πολεμιστής (επιστημονική ονομασία: Physalia physalis) είναι θαλάσσιο υδρόζωο. Θεωρείται ότι είναι το ίδιο είδος με την πορτογαλική καραβέλα του Ειρηνικού, η οποία βρίσκεται κυρίως στον Ειρηνικό Ωκεανό. Το όνομα καραβέλα προέρχεται από την ομοιότητα με τον συγκεκριμένο τύπο πλοίου. Οι γεμάτες με δηλητήριο νηματοκύστεις στα πλοκάμια της πορτογαλικής καραβέλας μπορούν να παραλύσουν μικρά ψάρια και άλλα θηράματα. Τα αποκολλημένα πλοκάμια και τα νεκρά δείγματα (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ξεβράζονται στην ακτή) μπορούν να τσιμπήσουν εξίσου οδυνηρά με τον ζωντανό οργανισμό στο νερό και μπορεί να διατηρήσουν την ισχύ τους για ώρες ή και μέρες μετά το θάνατο του οργανισμού ή την αποκόλληση του πλοκαμιού.

Τα τσιμπήματα προκαλούν συνήθως έντονο πόνο στον άνθρωπο, αφήνοντας στο δέρμα ερυθρές ζώνες που μοιάζουν με μαστίγιο που συνήθως διαρκούν δύο ή τρεις ημέρες μετά το αρχικό τσίμπημα, αν και ο πόνος πρέπει να υποχωρήσει μετά από περίπου 1 έως 3 ώρες (ανάλογα με τη βιολογία του ατόμου που τσιμπήθηκε).

Ωστόσο, το δηλητήριο μπορεί να ταξιδέψει στους λεμφαδένες και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα που μιμούνται μια αλλεργική αντίδραση, όπως οίδημα λάρυγγα, απόφραξη των αεραγωγών, καρδιακή δυσφορία και αδυναμία αναπνοής.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό και σοκ, και σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις, ακόμη και θάνατο, αν και αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο.

Τα τσιμπήματα από μια πορτογαλική καραβέλα μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρή δερματίτιδα που χαρακτηρίζεται από μακριές, λεπτές, ανοιχτές πληγές που μοιάζουν με εκείνες που προκαλούνται από ένα μαστίγιο.

Λευκοί καρχαρίες

Ο λευκός καρχαρίας, είναι ένας από τα 35 είδη καρχαρία που βρίσκονται στα ελληνικά ύδατα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στην Ελλάδα έχουν καταγραφεί λίγες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένου και του θανάτου ενός 17χρονου που κολυμπούσε σε 100 μέτρα απόσταση από ακτή της Κερατέας Αττικής.

Αγριογούρουνο

Στην Ελλάδα υπήρχε σχεδόν παντού από χιλιάδες χρόνια, ενώ σήμερα συναντάται στη Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρο, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα και στη νήσο Σάμο. Έχει επίσης επανεισαχθεί από τις Κυνηγετικές Οργανώσεις με μεγάλη επιτυχία στην Πελοπόννησο και πολύ πρόσφατα έγινε εισαγωγή του στη νήσο Λέσβο, συγκεκριμένα στο όρος Όλυμπος του νησιού.

Γίνεται επικίνδυνο όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα μικρά του ή όταν είναι τραυματισμένο και στήνει ενέδρες. Έχουν σημειωθεί έως και θανάσιμοι τραυματισμοί κυνηγών από αγριόχοιρους.

Μωβ Μέδουσα ή τσούχτρα

Η μωβ μέδουσα ή τσούχτρα απαντάται παγκοσμίως σε τροπικές και θερμές εύκρατες θάλασσες. Θεωρείται η πιο συνηθισμένη μέδουσα που τσιμπάει ανθρώπους στη Μεσόγειο Θάλασσα. Το τσίμπημα προκαλεί πόνο που συνήθως διαρκεί 1-2 εβδομάδες, τοπική ερυθρότητα, οίδημα και εξάνθημα, αλλά γενικά δεν είναι επικίνδυνο και δεν υπάρχουν καταγεγραμμένοι θάνατοι.

Μερικές φορές, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ζάλη, έμετο και διάρροια. Ξαφνικά επαναλαμβανόμενα δερματικά εξανθήματα μπορεί να συμβούν χρόνια αργότερα. Σπάνια, το τσίμπημα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αλλεργική αντίδραση και να αφήσει ουλές ή υπερχρωματισμένα σημάδια στο δέρμα που μπορεί να παραμείνουν για χρόνια μετά.

Οχιά

Και να μη λησμονούμε την οχιά, μετά τα πρόσφατα περιστατικά.

Αποτελεί το πιο κοινό από τα πέντε είδη οχιάς που απαντώνται στον ελλαδικό χώρο, καθώς τα υπόλοιπα τέσσερα είδη έχουν πολύ περιορισμένη εξάπλωση. Συγκεκριμένα η κοινή οχιά μπορεί να βρεθεί στην Ηπειρωτική Ελλάδα, Πελοπόννησο, Εύβοια, Βόρειες Σποράδες, Ιόνια νησιά (δεν υπάρχει καταγραφή του είδους από Ζάκυνθο), Κυκλάδες (Πάρος, Αντίπαρος, Μύκονος, Δήλος, Νάξος, Ίος, Σίκινος, Τήνος, Άνδρος, Σύρος, Στρογγυλό, Ηρακλειά, Επάνω Κουφονήσι, ίσως και στο Τραγονήσι, πιθανόν και σε άλλα νησιά), Θάσο και πιθανότατα στη Σαμοθράκη.

Το δηλητήριο των οχιών της χώρας μας είναι κυρίως κυτταρολυτικό και όχι νευροτοξικό, κάτι που μας δίνει πολύ χρόνο για να μεταβούμε σε ένα νοσοκομείο σε περίπτωση που δαγκωθούμε. Φίδια με κυρίως νευροτοξικό δηλητήριο, όπως η κόμπρα, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά σε εξωτικές περιοχές άλλων ηπείρων. Ως εκ τούτου, μετά από ένα δηλητηριώδες δάγκωμα φιδιού στην Ελλάδα διαθέτουμε υπεραρκετό χρόνο ώστε να επισκεφτούμε εγκαίρως ένα νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες.

Πηγή: https://www.reader.gr