Ρετρό Αργοστόλι: Γι’ αυτούς που αγαπούν το παλιό Αργοστόλι και την ιστορία του

ΑΡΓΟΣΤΟΛΊ . Γι αυτούς που αγαπούν το παλιό Αργοστόλι και την ιστορία του.

Μ Ε Τ Ε Λ Α Σ .Κάτω από τις φυλακές απλωνόταν η πλατεία του Μέτελα. Στην θέση που γνωρίζουμε σήμερα υπήρχε ένας μεγάλος λόφος που αργότερα τον κατεδάφισαν. Το όνομά του το πήρε από τον πρώτο Αρμοστή του Βρετανικού στέμματος του Σερ Τόμας Μα”ι”τλαντ και γι αυτό τοποθετήθηκε ο ανδριάντας του , ένα ορυχάλκινο άγαλμα έργο του Κερκυραίου γλύπτη Προσελάντη (1784-1837) παραγγέλθηκε από τους ευγενείς του νησιού το 1817 και αποκαλύφθηκε το 1822 . Στα Επτάνησα υπήρχαν χυτήρια 150 χρόνια πριν γίνει το πρώτο χυτήριο στην Αθήνα στην δεκαετία του 1950 . Στις 21 Μαϊ ου του 1864 την ημέρα της ενώσεως από κείνην την πλατεία αναχώρησαν οι Άγγλοι από το νησί μας και ο μέχρι τότε Αγγλόδουλος Δεσπότης Σπυρίδων Κοντομίχαλος υψώνει στο σημείο την Ελληνική Σημαία. Τότε μετονομάζεται δε πλατεία Ενώσεως. 80 Χρόνια μετά οι Ιταλοί κατακτητές αναχωρούν από το νησί παίρνοντας μαζί τους τον ανδριάντα που ποτέ δεν έφτασε στον προορισμό του γιατί βούλιαξε κάπου στο Ιόνιο το καράβι που τον μετέφερε. Το όνομα που κυριάρχησε ήταν πλατεία του Μέτελα., όπως λέγεται και σήμερα. Φτάνοντας στο Μέτελα συναντάμε το Παλάτσο του Βέγια από το 1870 , είχε δύο προσόψεις μία από την πλευρά του Μέτελα και μία προς την θάλασσα, εκεί μπροστά υπήρχε αποβάθρα που γίνονταν οι εξαγωγές τις σταφίδας, στο καντούνι μέσα υπήρχε το εργοστάσιο που έφτιαχναν τα ξυλοκυβώτια για τις σταφίδες που ήταν του Σωντερς ( εκεί ήταν το σπίτι που γεννήθηκα ) Απέναντι από του Βέγια ήταν το σπίτι του Σπύρου Τσάση που στο ισόγειο την δεκαετία του 1930 γίνεται το πρώτο καφενείο στη γειτονιά του Σπύρου Βουτσινά (Μουργάνη ) ακολουθούσε ένας μικρός κήπος ( τον θυμάμαι γιατί τον έβλεπα από το παράθυρο της κουζίνας μας) , μετά το σπιτάκι του Βασιλόπουλου και στη γωνία απάνω το σπιτάκι που έμενε ο Άγγλος Διοικητής Νάπιερ.Από τον Μέτελα μπορούσες να δεις το συγκρότημα του νοσοκομείου τα λουτρά τους στρατώνες, το Ορφανοτροφείο και τις βινάριες .

Πηγή: Facebook page – Koμπόγιο Ιστορίας Κεφαλονιάς & Ιθάκης – Dimitris Spyropoulos