Γεννιέται σαν σήμερα η Ζωρζ Σαρή

Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους συγγραφείς παιδικών βιβλίων στη χώρα μας.

Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους συγγραφείς παιδικών βιβλίων στη χώρα μας.

Η Ζωρζ Σαρή ή Γεωργία Σαρηβαξεβάνη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 23 Μαΐου του 1925 στην Αθήνα από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Από πολύ μικρή άρχισε να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο το Βασίλη Ρώτα. Στα χρόνια της Κατοχής φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη, παράλληλα με τη δράση της στην Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ. Το 1947, μεσούντος του Εμφυλίου Πολέμου, αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές της στην υποκριτική, στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Στη γαλλική πρωτεύουσα γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγυπτιώτη χειρουργό Μάρκελλο Καρακώστα, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.

Το 1962 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίστηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Μετά την επικράτηση της Απριλιανής Χούντας το 1967 έμεινε άνεργη και στράφηκε στο γράψιμο. Ως συγγραφέας πρωτοεμφανίσθηκε το 1969, με το μυθιστόρημα Ο Θησαυρός της Βαγίας, που ξεκίνησε σαν παιχνίδι με τα παιδιά της και τους φίλους τους. Το βιβλίο είχε και εξακολουθεί να έχει μεγάλη εκδοτική επιτυχία και το 1985 μεταφέρθηκε στην τηλεόραση. Συνέχισε να γράφει πολλά βιβλία, κυρίως για μικρά παιδιά και νέους, με τη θεματολογία της να περιστρέφεται πολλές φορές γύρω από σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Μαζί με την Άλκη Ζέη καθιέρωσε ένα νέο στυλ στο νεανικό μυθιστόρημα, τόσο από την άποψη του ζωντανού, αυτοβιογραφικού ύφους, όσο και της εισαγωγής του πολιτικού, κοινωνικού και ιστορικού στοιχείου στο είδος, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα η πολιτική σκέψη να μην αποτελεί πια προνόμιο μόνο των ενηλίκων. Με τα βιβλία της οδήγησε στην απομάκρυνση της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας από τα πρότυπα του 19ου αιώνα, στα οποία κυριαρχούσε το προστατευτικό ύφος, ο ηθικοπλαστικός διδακτισμός και η προβολή ενός ιδεατού κόσμου. Η Ζωρζ Σαρή αντιμετώπισε το παιδί ως αυτόνομο άτομο με δική του προσωπικότητα και προέβαλε ήρωες ρεαλιστικούς.

Το 1994 βραβεύτηκε με το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το μυθιστόρημα Νινέτ. Το 1995 και το 1999 βραβεύτηκε από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Το 1988 προτάθηκε για το διεθνές βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ως ηθοποιός τιμήθηκε το 1960 με το βραβείο Β’ Γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη Έγκλημα στα Παρασκήνια.

Η Γεωργία Σαρηβαξεβάνη (Ζωρζ Σαρή) πέθανε στις 9 Ιουνίου 2012, σε ηλικία 87 χρονών.

Βιβλιογραφία

Μυθιστορήματα

• Ο Θησαυρός της Βαγίας (1969)
• Το Ψέμα (1970)
• Όταν ο Ήλιος… (1971)
• Κόκκινη κλωστή δεμένη… (1974)
• Τα γενέθλια (1977)
• Τα στενά παπούτσια (1979)
• Οι νικητές (1983)
• Τα Χέγια (1987)
• Το παραράδιασμα (1989)
• Η αντιπαροχή (1989)
• Κρίμα κι άδικο (1990)
• Nινέτ (1993)
• Zoυμ (1994)
• E.Π. (1995)
• Μια αγάπη για δύο (με την Αργυρώ Κοκορέλη, 1996)
• Ο Χορός της ζωής (1998)
• Σοφία (2000)
• Κλειστά Χαρτιά (με την Μελίνα Καρακώστα, 2001)
• Ο Κύριός μου (2002)
• Ο πόλεμος, η Μαρία και το αδέσποτο (2003)
• Τότε… (2004)
• Γράμμα από την Οδησσό (2005)
• Το προτελευταίο σκαλοπάτι (2009)

Παιδικά

• Το γαϊτανάκι (1973)
• Ο Φρίκος ο Κοντορεβυθούλης μου (1980)
• Η σοφή μας η δασκάλα (1982)
• Η κυρία Κλοκλό (οκτώ βιβλία) (1986-1987)
• Ο Τοτός και η Τοτίνα (οκτώ βιβλία, 1988 – 1990)
• Ο Αρλεκίνος (1993)
• Η Πολυλογού (1993)
• Ο Αρλεκίνος (2001)
• Η τουλιπίτσα (2002)
• Το κουμπί και μια βελόνα (2010)

Θεατρικά

• Το τρακ (1988)

Φιλμογραφία

• «Το τελευταίο ψέμμα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1958)
• «Ο άνθρωπος του τραίνου» του Ντίνου Δημόπουλου (1958)
• «Έγκλημα στα παρασκήνια» του Ντίνου Κατσουρίδη (1960)
• «Φαίδρα» του Ζιλ Ντασέν (1962)
• «Φεύγω με πίκρα στα ξένα» του Ερρίκου Θαλασσινού (1964)
• «Προδοσία» του Κώστα Μανουσάκη (1964)
• «Το μπλόκο» του Άδωνι Κύρου (1965)
• «Το νησί της Αφροδίτης» του Γιώργου Σκαλενάκη (1969)
• «Χάππυ νταίη» του Παντελή Βούλγαρη (1976)
• «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη (1980)
• «Γενέθλια πόλη» του Τάκη Παπαγιαννίδη (1987)

Πηγή: sansimera.gr