Από Αθήνα Προς Κεφαλονιά Με Έναν Αγνό Πατριώτη

Μέσα στο ΚΤΕΛ από Κηφισό για Κεφαλονιά (11/09/2006) κάθισα δίπλα σε έναν πραγματικά χαρακτηριστικό Κεφαλονίτη. Τραγιάσκα στο Κεφάλι, γυαλιά σαν να ήταν καθηγητού πανεπιστήμιου, κι ένα κοφτερό Κεφαλονίτικο μουστάκι. Με το που κάθισα άρχισε να τραγουδάει το Κεφαλονίτικος Παπάς διαβάζει με σοφία κ εγώ αυθόρμητα συνέχισα τραγουδώντας τον επόμενο στίχο του γνωστού τραγουδιού μας και από μέσα μου σκέφτηκα η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται…ήταν ο πιο ωραίος τρόπος να ξεκινήσει κανείς το ταξίδι του προς το νησί.

Τα τραγούδια συνεχίστηκαν, τα ανέκδοτα, οι ιστοριούλες και τα πειράγματα έδιναν και έπαιρνα…Τραγουδώντας και αυτοσχεδιάζοντας ο πατριώτης απευθυνόταν προσωπικά σχεδόν στον κάθε επιβάτη του λεωφορείου κατά σειρά έχοντας να πει κάτι στον καθένα. Ήταν μία μοναδική παράσταση που έδινε χαρά, ευθυμία και γέλιο σε όλους.

Προχωρώντας τραγούδησε κάποια δικά του τραγούδια και σαν πιστό μέλος του kefalonitis.com έβγαλα αμέσως το laptop για να τα καταγράψω (μετά από άδειά του φυσικά). Παραθέτω εδώ κάποια από τα δημιουργήματα του:

Πρώτο:
Δευτέρα δεν δουλεύω την Τρίτη την κρατώ
Τετάρτη μεθυσμένος την Πέμπτη ξεμεθώ
Παρασκευή Σαββάτο πηγαίνω στη δουλειά
Να βγάλω χαρτζιλίκι να πιω μ τα παιδιά

Ερ Βηβή βιβιτσούλαλα βίβα βρες παιδιά

Μόλις ετοιμαζόμουν να φύγω λυπημένος
Την άκουσα να λέει με σέβεται ο καημένος
Με σέβεται ο κακόμοιρος μα παρντόν θα του ζητήσω
θα βγάλω το καπέλο μου να τονε χαιρετήσω
(θα βγάλω το βρακάκι μου να τονε ευχαριστήσω)

Δεύτερο:
Ξανά σε πρόσεξα κ χθες
Την ώρα που άρχισες να κλαις

Και ήσουνα ρε φως μου
Η πιο όμορφη του κόσμου

Αγάπη μου τι όμορφα που κλαις
Για κλάψε λίγο ακόμα και σου πάει

Αγάπη μου τι όμορφα που κλαις
Το δάκρυ σαν διαμάντι αργοκοιλάει

Μοβόρο πάντοτε μα λες
Γιατί γελάω όταν κλαις

Κοιτάξου στον καθρέφτη
Και βγάλε με και ψεύτη

Όλοι σε λένε μέλισσα μα εγώ σε λέω σφήκα
Έχεις της σφήκας το κεντρί της μέλισσας την γλύκα

Απόψε να μην κοιμηθείς παρά να καρτερέψεις
Να ακούσεις την κιθάρα μου και ύστερα να πέσεις

Γύρισε σε περιμένω γύρισε σε καρτερώ
Με τρέλα έλα έλα έλα

Όταν με δάκρυα μου είπες πως θα φύγεις έφυγε από το νου μ η χαρά
Η μοναξιά σου με πνίγει η συντροφιά σου με τυλίγει
Και αν δεν γυρίσεις θάναι η ζωή μου λίγη

Τρίτο:
(Όπως μας είπε ο ίδιος όταν είδε για πρώτη φορά την γυναίκα του της είπε ευθέως ότι την γουστάρει και την ρώτησε αν ισχύει και για εκείνη το ίδιο, και αφού απάντησε θετικά, την ζήτησε την ίδια μέρα από τους γονείς της αλλά για να μην παίρνει πολύ αέρα η πεθερά του της τραγούδησε άμεσα το εξής τραγούδι)

Μην είδατε την πεθερά μου μα έστω και από μακριά
Αχ τι τραβάω συμφορά μου με αυτήν την σκύλα την γριά

Να ‘χει κορίτσι ερωτευμένο κορίτσι γ το σπίτι σου
Και σαν κουνούπι να σου μπαίνει η πεθερά στη μύτη σου

Σκέφτηκα μια τέχνη άλλη μήπως μου φύγει από το μυαλό
Την πάω στις Κηφισιάς το τρένο κ την αφήνω μοναχή

Και ύστερα το τρένο βρίσκει σε μια πέτρα
Και παίρνει η μηχανή φωτιά

Ξεσφεντονίζεται εφτά μέτρα
Μέσα σε μια ρεματιά

Και την ώρα που νομίζω πως δεν θα ξαναφανεί
Συμφορά μου η πεθερά μου να τη εμπρός μ ζωντανή

Σκέφτηκα μια τέχνη άλλη μήπως μου φύγει απ’ το μυαλό
Την κάνω κάμποσα κομμάτια και την ετρώγω ένα πρωί

Έξαφνα φτάνει στο στομάχι και ακούγεται μια φωνή
Συμφορά μου η πεθερά μου να τη εμπρός μ ζωντανή

Ζήτησα να μου πει κι άλλα από τα πάμπολλα τραγούδια που έχει γράψει, αλλά το αφήσαμε στην τύχη λέγοντας ότι ίσως κάποια φορά ξανασυναντηθούμε.

Αυτοί είναι οι Κεφαλονίτες, άνθρωποι έξω καρδιά, με καλή διάθεση, όρεξη για ζωή, όνειρα, ελπίδα και επιμονή. Άνθρωποι δημιουργικοί με καλλιτεχνικοί φλέβα και μία λάμψη στο βλέμμα. Αυτά είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά που όλοι πρέπει να διατηρήσουμε. Και αυτός ήταν ο κύριος Νίκος Δεστούνης του Θεοδοσίου και της Πηγής το γένος Λιναρδάτου, με καταγωγή από τα Χαβδάτα Ληξουρίου. Έτσι ακριβώς μας συστήθηκε και στα 67 του χρόνια διαθέτει μια σπάνια ευστροφία, διαύγεια πνεύματος, αντοχή, όρεξη, αγνή καρδιά και όμορφο χιούμορ. Είναι ένας επιτυχημένος οικογενειάρχης που όπως ισχυρίζεται ο ίδιος χρειάζεται μόλις τέσσερις ώρες ύπνου κάθε μέρα. Εμείς ευχόμαστε κάθε ευλογία στον ίδιο και στην οικογένειά του!

Το δαιμόνιο του kefalonitis.com κατέγραψε την ιστορία ενός ακόμη Κεφαλονίτη.