Για να μην ξεχνάμε – 6 Αυγούστου

Στις 6 Αυγούστου… Το πρωινό της 6ης Αυγούστου του 1945 και ενώ στον Ειρηνικό μαίνεται ακόμη ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, το «Ενόλα Γκέι» (Enola Gay), ένα βομβαρδιστικό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας των Η.Π.Α., απογειώνεται από το νησί Τίνιαν (Tinian) του συμπλέγματος των Μαριάνων μεταφέροντας ένα νέο όπλο, το προϊόν του άκρως απόρρητου προγράμματος «Μανχάταν» (Manhattan Project).

Λίγο αργότερα, στις 08:15 τοπική ώρα, το πρώτο πυρηνικό όπλο που αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος, μια ατομική βόμβα 4,5 τόνων με το όνομα «Μικρό Αγόρι» (Little Boy) και ισχύ 13.000 τόνων ΤΝΤ (δυναμίτιδας), εκρήγνυται σε ύψος 580 μέτρων πάνω από το κέντρο της πόλης Χιροσίμα (Hiroshima) του ιαπωνικού νότου. 70.000 ιάπωνες πολίτες σκοτώνονται ακαριαία και άλλοι 70.000 θα πεθάνουν μέχρι το τέλος του 1945 από έκθεση σε θανατηφόρα επίπεδα ραδιενεργούς ακτινοβολίας. Τρεις ημέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου και 11:01 τοπική ώρα, μια ισχυρότερη ατομική βόμβα (ισχύος 21.000 τόνων ΤΝΤ) εκρήγνυται πάνω από την βιομηχανική περιοχή της πόλης Ναγκασάκι (Nagasaki), νοτιότερα της Χιροσίμα. Οι λόφοι που περιβάλλουν την κοιλάδα όπου σημειώθηκε η έκρηξη, περιόρισαν τα θύματα από ακαριαίο θάνατο και τραύματα, σε συνολικά 74.000 στους επόμενους μήνες.

Από το τέλος του 1945 πολλές ακόμη χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει ή υποφέρει από ασθένειες συνδεόμενες με την έκλυση ακτινοβολίας από τις βόμβες. Υποστηρίζεται ότι η χρήση των όπλων αυτών επέφερε το τέλος του πολέμου πιο σύντομα και με λιγότερα θύματα από αυτά που θα καταμετρούνταν μέχρι την τελική παράδοση της Ιαπωνίας. Ωστόσο αυτοί οι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών αποτέλεσαν άμμεση παραβίαση των διεθνών συνθηκών της Χάγης για την διεξαγωγή του πολέμου (1907, 1922-1923) και άρα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, τα οποία ποτέ δεν δικάστηκαν. Εκτός από την εγγενή ανηθικότητα αυτής της ενέργειας, οι κορυφαίοι στρατηγοί των Η.Π.Α. εκείνης της εποχής καθώς και μετέπειτα ειδικές επιτροπές και αναλυτές, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ήταν γνωστό στην πολιτική ηγεσία των Η.Π.Α. πως η Ιαπωνία βρισκόταν στα πρόθυρα της παράδοσης και μάλιστα ήδη προετοιμαζόταν για αυτήν. Μια άποψη αναφέρει ότι οι Η.Π.Α. ήθελαν να κάνουν μια επίδειξη δύναμης στην μεγαλύτερη σε αριθμούς στρατιωτική δύναμη της εποχής, την Σοβιετική Ένωση. Ακόμη και τότε όμως δεν ήταν απαραίτητη μια διπλή χρήση ενός τόσο καταστροφικού όπλου εναντίον άμαχου πληθυσμού, ενώ μία έκρηξη σε μη κατοικημένη ή τουλάχιστον αραιοκατοικημένη περιοχή θα ήταν αρκετή.

Η δική μας γνώμη σε ένα πλαίσιο αισιοδοξίας και εξιλέωσης, είναι ότι αν και οι επιδόσεις των πρώτων αυτών χρήσεων πυρηνικών όπλων ήταν αυτές που δημιούργησαν μερικές δεκαετίες αργότερα (κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου) τον πυρηνικό εφιάλτη ενός καμμένου πλανήτη, η γεύση του ολέθρου που μετέφεραν στον κόσμο ίσως απέτρεψε τελικά έναν παγκόσμιο θερμοπυρηνικό πόλεμο που θα σήμαινε το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε σήμερα.

Η εικόνα που ακολουθεί δείχνει το «πυρηνικό μανιτάρι» (“mushroom cloud” – “σύννεφο-μανιτάρι”), χαρακτηριστικό σύννεφο καπνού και τέφρας μιας μεγάλης -συνήθως πυρηνικής- έκρηξης, που ορθώνεται πάνω από το Ναγκασάκι σε ύψος 18 χιλιομέτρων.

Η Χιροσίμα ανακηρύχθηκε από τους πολίτες της «Πόλη της Ειρήνης» και η πολιτική ηγεσία της συνεχίζει να υπερασπίζεται ακατάπαυστα την κατάργηση των πυρηνικών όπλων και την επικράτηση παγκόσμιας ειρήνης. Επίσης από το 1968 γράφεται ένα γράμμα διαμαρτυρίας για κάθε πυροδότηση πυρηνικής συσκευής οπουδήποτε στον κόσμο… και έχουν γίνει πολλές, πάνω από δύο χιλιάδες δοκιμές πυρηνικών όπλων μέχρι σήμερα, από διάφορα κράτη που έχουν αναπτύξει την σχετική τεχνολογία.

mykefalonia.com
NOSTOS