Γιώργος Αντωνάτος: «Εφικτή η άνοδος, αναγκαία η καλύτερη οργάνωση το Ν.Ε.Ο.Λ»

Ήταν ο πιο… δυνατός «κρίκος» στο νικηφόρο αγώνα του Ναυταθλητικού Εκπολιτιστικού Ομίλου Ληξουρίου, κόντρα στον Σπόρτινγκ Πατρών, βάζοντας τις «βάσεις» για τη μεγάλη ανατροπή στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Αποτελεί, από την αρχή της χρονιάς, τη βασική «κολώνα» των «κυανολεύκων» κάτω από το καλάθι, έχοντας κερδίσει τους συμπαίκτες και τον προπονητή του με την αγωνιστική παρουσία και την εμπειρία του. Ο λόγος για το Γιώργο Αντωνάτο, τον τελευταίο -ίσως- των… Μοϊκανών, σε ό,τι αφορά μια καλή «φουρνιά» που ανέδειξε η Κεφαλονιά, στο χώρο του μπάσκετ, με παρουσία στον Κεφαλληνιακό Α.Ο., το Γυμναστικό Αθλητικό Σύλλογο Κεφαλονιάς (Γ.Α.Σ.Κ.), τον Α.Σ. «Κεφαλονιά» (με συμβολή στην άνοδο στη ΓΆ Εθνική Κατηγορία και αγωνιστική παρουσία ενός χρόνου σΆ αυτή) και φέτος το Ν.Ε.Ο. Ληξουρίου.

Ο έμπειρος σέντερ μίλησε για τους στόχους του Ν.Ε.Ο.Λ. τη φετινή σαιζόν, στην Α2 Κατηγορία της ΕΣΚΑ-Η, καθώς και για τις προοπτικές των Παλικισιάνων τα επόμενα χρόνια. Επίσης, έγινε και μια
-αναγκαία- αναφορά στα τεκταινόμενα του μπάσκετ στο Αργοστόλι, και το αν υπάρχει δυνατότητα να δούμε και πάλι τον Α.Σ.Κ. στην «ενεργό δράση».

– Μεγάλη νίκη, Γιώργο, το περασμένο Σάββατο κόντρα στον Σπόρτινγκ, με σένα να είσαι από τους βασικούς συντελεστές αυτής της επιτυχίας.

«Σίγουρα η ομάδα δεν ξεκίνησε καλά στο παιχνίδι, ήμασταν λίγο-πολύ σαν… κοιμισμένοι, αλλά παρΆ όλΆ αυτά, παρά τα λάθη που κάναμε στο πρώτο ημίχρονο καταφέραμε να διατηρηθούμε κοντά στο σκορ. Στο δεύτερο μέρος μπήκαμε πιο δυνατά και το σημαντικότερο δεν είναι ποιος ήταν ο καλύτερος παίκτης στο παρκέ, αλλά το ότι κέρδισε η ομάδα. Είμαστε όλοι μια παρέα, προσπαθούμε να παίξουμε όσο το δυνατόν καλύτερα, κάτω από τις συνθήκες του να πηγαίνουμε στο Ληξούρι για αγώνες και προπονήσεις ένας σημαντικός αριθμός παικτών, ενώ από την πλευρά τους, οι παράγοντες και ο προπονητής του Ν.Ε.Ο.Λ. κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Το παιχνίδι είχε και μια σημαντική παράμετρο, το ότι καταφέραμε να ανατρέψουμε το σκορ, κάτι που σημαίνει πως είχαμε πάθος και πείσμα στον αγώνα».

– Ο χαρακτήρας της φετινής ομάδας, ποιος είναι; Είναι η λεγόμενη «ομάδα έδρας», ή ένα αγωνιστικό σύνολο ικανό, σε οποιοδήποτε γήπεδο, για το καλύτερο και τα χειρότερο;

«Αν θεωρήσεις δεδομένο πως αρκετοί παίκτες, όπως εγώ, απουσιάζουμε από τα εκτός έδρας παιχνίδια, λόγω επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, τότε μπορείς να χαρακτηρίσεις ως “καλό” τον αγωνιστικό χαρακτήρα του Ν.Ε.Ο.Λ. Κι αυτό γιατί τα παιδιά, παρά τις ελλείψεις, έχουν πετύχει ορισμένες πολύ σημαντικές νίκες, μακριά από το Ληξούρι. Αυτό οφείλεται και στην εμπειρία κάποιων παικτών, που είτε έχουν παίξει μπάσκετ στο Αργοστόλι ή σε άλλες ομάδες και βοηθά πολύ στο να μπορεί η ομάδα νΆ αντεπεξέρχεται στις υποχρεώσεις της, τόσο εντός, όσο και εκτός έδρας. ΣΆ αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω πως υπάρχει πολύ μέλλον στο Ληξούρι, σε ό,τι αφορά το μπάσκετ, γιατί υπάρχουν και παιδιά που μπορούν να στελεχώσουν την ομάδα, αλλά χρειάζεται λίγο περισσότερο οργάνωση και διάθεση».

– Η προοπτική της ομάδας μας, όσο πλησιάζουμε προς το τέλος της κανονικής περιόδου ποια είναι; Μπορούμε να πλασαριστούμε στις πρώτες θέσεις και να μπούμε με αξιώσεις στα play-offs;

«Οι δύο πρώτες θέσεις της βαθμολογίας είναι πολύ δύσκολο να καταληφθούν ενώ είναι δεδομένο πως το να τις αντιμετωπίσεις στα play-offs τις συγκεκριμένες ομάδες (Αχιλλέας Ερινεού και Α.Ε. Λεχαινών) δεν θα είναι καθόλου εύκολο.

Αν τώρα, δεν υποβιβαστεί κάποια ομάδα από τον 1ο Νότιο Όμιλο της ΓΆ Εθνικής Κατηγορίας (Κόροιβος Αμαλιάδας, Ε.Α. Πατρών, Έσπερος/ΑΟΠΑ) θΆ ανέβουν τρεις ομάδες, οπότε θεωρώ απόλυτα εφικτό ο Ν.Ε.Ο.Λ να διεκδικήσει με αξιώσεις την άνοδό του, όμως θα πρέπει να έχουμε ένα καλό πλασάρισμα στα play-offs, και να παίξουμε με το σωστό αντίπαλο.

Όμως, και να μην καταφέρει νΆ ανέβει η ομάδα τη φετινή σαιζόν, είναι σημαντικό πως έχει κάνει μια καλή πορεία και ίσως αυτό αποτελέσει κίνητρο για να παρουσιαστεί τη νέα σαιζόν ακόμη καλύτερη, κυρίως (και) στον οργανωτικό τομέα».

– Σημαντικό ρόλο, στην εικόνα που θα παρουσιάσει η ομάδα μέσα στο παρκέ, παίζει, νομίζω, και η στήριξη που θα έχει από το φίλαθλο κόσμο της. Αυτό γίνεται στα εντός έδρας παιχνίδια;

«Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας τόπος σαν το Ληξούρι, που έχει ένα Κλειστό Γυμναστήριο, το οποίο δεν το μοιράζεται με άλλες ομάδες, δεν το εκμεταλλεύεται. Η άποψή μου είναι ότι όλο το Ληξούρι έπρεπε να παίζει μπάσκετ. Πρέπει, σιγά-σιγά, ο κόσμος να ξαναγεμίσει το γήπεδο, όπως έκανε και στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του γηπέδου. Βέβαια, πιστεύω ότι η «φυγή» του κόσμου από το μπάσκετ στο Ληξούρι ήταν απόρροια προηγούμενων λαθών που έκαναν οι τότε Διοικήσεις, χωρίς, όμως, να ξέρω λεπτομέρειες για το τι συνέβη. Πάντως, όταν ο κόσμος απουσιάζει, σίγουρα γίνεται για κάποιο λόγο.

Όπως έγινε και εδώ στο Αργοστόλι, πέρυσι, με τον Α.Σ.Κ., που ο κόσμος σιγά-σιγά απομακρυνόταν από την ομάδα. Σε αυτό δεν ξέρω τι να πω, ήταν θέμα ποιότητας μπάσκετ, ήταν θέμα Διοίκησης ή αγωνιστικών αποτυχιών, δεν ξέρω. Όμως, θα Άθελα να πω στους Ληξουριώτες να εκμεταλλευτούν αυτά που έχουν στη διάθεσή τους και να φύγουμε από την αντίληψη, πάμε στο γήπεδο να δούμε ένα παιχνίδι για να περάσουμε την ώρα μας».

– Αγωνιστικά πρότυπα ή κίνητρα, για να συνεχίσει ο Ν.Ε.Ο.Λ. την «παραγωγή» νέων παικτών στο μπάσκετ, υπάρχουν;

«Καταρχάς, θα πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά, ανεξαρτήτως από το πόσα θα θελήσουν νΆ ακολουθήσουν το χώρο του μπάσκετ, είτε λίγα είτε πολλά, δουλεύοντας σε σταθερό και οργανωμένο επίπεδο. Στις μικρές ηλικίες γίνεται πολύ καλή δουλειά, τόσο στο Ληξούρι, όσο και στο Αργοστόλι, όμως από ένα χρονικό σημείο και έπειτα, τα παιδιά αποφασίζουν να φύγουν, με πιο συχνή δικαιολογία τα μαθήματα.

ΣΆ αυτό το σημείο, θα πρέπει οι παράγοντες να δώσουν κίνητρα στα παιδιά, όπως η κάλυψη και η οργάνωση των φροντιστηρίων, σε συνδυασμό με τις προπονήσεις, ώστε τα παιδιά να μην έχουν πρόβλημα στο νΆ αντεπεξέρχονται και στα δύο. Έτσι, και δε θα επιβαρύνονται οι γονείς και θα καλύπτονται οι -αγωνιστικές- ανάγκες των προπονήσεων. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει και θα πρέπει η κάθε ομάδα να προσαρμοστεί στις ανάγκες των καιρών. Επίσης, πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν και οι γονείς, που θα πρέπει να καταλάβουν πως το παιδί θα κερδίσει από την παρουσία του στο γήπεδο».

– Δύο λόγια για τον προπονητή σου, το Μάρκο Τζουγανάτο.

«Κοίταξε, ο Μάρκος αποτελεί γέννημα-θρέμμα του Ν.Ε.Ο.Λ., νοιάζεται για την ομάδα, θέλει να πάει καλά, αλλά και εδώ, πλην των παικτών χρειάζεται μια μεγαλύτερη προσπάθεια και από τον ίδιο και να κάνει το κάτι παραπάνω, να έχει και αυτός βλέψεις. Βασικά, είναι αυτός που έχει κρατήσει «ζωντανή» την ομάδα, κάτι που θα πρέπει νΆ αναγνωριστεί αυτό στο Ληξούρι».

– Μετά από δύο αγωνιστικές περιόδους στη ΓΆ Εθνική Κατηγορία, φέτος η ομάδα του Α.Σ.Κ. δεν υφίσταται πλέον. Ποια είναι η γνώμη του έμπειρου Γιώργου Αντωνάτου σε αυτό το θέμα;

«Από την στιγμή που αποφάσισε η ομάδα του Α.Σ.Κ. να δουλέψει σε πιο επαγγελματικούς ρυθμούς, κόπηκε ένα “νήμα”, αυτό δηλαδή των ντόπιων παικτών που βοηθούσαν την ομάδα στο καλύτερο δυνατό, βάσει των επαγγελματικών και οικογενειακών τους υποχρεώσεων. Πλέον, αφού κόπηκε αυτό το “νήμα”, υπήρχε ένας μονόδρομος. Ο μονόδρομος του να φέρουν παίκτες και νΆ αναδείξουν κάποια παιδιά από τις Ακαδημίες.

Από την στιγμή που διαλύθηκε η ομάδα, έχει χαθεί η συνέχεια. Τώρα, πλέον, περιμένουμε να «βγουν» νέοι παίκτες, όμως πως θα γίνει αυτό, όταν μετά από ένα χρονικό σημείο τα παιδιά θΆ αποχωρήσουν από το γήπεδο ή και από το νησί ακόμη, λόγω των σπουδών τους κ.λπ. Σίγουρα νοιώθω πάρα πολύ απογοητευμένος, καθώς φέτος είναι η πρώτη χρονιά που δεν έχουμε μπάσκετ, σε επίπεδο ανδρικής ομάδας, στο Αργοστόλι, από τότε που παίξαμε για πρώτη φορά σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Πιστεύω, ακόμη, πως καταστράφηκε όλη αυτή η δουλειά των προπονητών, των παραγόντων και γενικά όλων όσοι ασχολήθηκαν με τα κοινά του μπάσκετ στο Αργοστόλι, στο πέρασμα των χρόνων.

Δεν κατάλαβα γιατί διαλύθηκε η ομάδα, δεν το κατάλαβα ποτέ. Το γεγονός είναι πως πήγαμε 20 χρόνια πίσω. ΠαρΆ όλΆ αυτά πιστεύω πως υπάρχουν συνθήκες για την ίδρυση μιας νέας ομάδας».

– Μήπως, όμως, η αποτυχία της ανόδου, με βάση το όλο κλίμα τότε, στη δεύτερη χρονιά του Α.Σ.Κ. στη ΓΆ Εθνική, έπαιξε το ρόλο της;
«Θεωρώ υπερβολικό να λέμε πως η ομάδα δεν ανέβηκε στη ΒΆ Εθνική, μετά από μόλις ένα χρόνο στη ΓΆ Εθνική.

Η αποτυχία είναι ότι δεν προσπαθήσαμε να κρατήσουμε την ομάδα, γιατί πιστεύω πως κανένας ντόπιος δεν θα λοιδορούσε την ομάδα, εξαιτίας της απώλειας της ανόδου. Αυτό και μόνο. Επίσης, σε ό,τι αφορά τον κ. Μουϊκη, θα ήθελα να πως είναι απολύτως σεβαστό αυτό που λέει πως κουράστηκε όλα αυτά τα χρόνια, και όντως έτσι είναι, αφού αναμφισβήτητα, κουράστηκε και αγχώθηκε για την ομάδα. ΠαρΆ όλΆ αυτά, όμως, πιστεύω ότι το λάθος του ήταν πως αν θες να φύγεις από μία ομάδα, φεύγεις, δε φεύγεις εν μέρει. Και δεύτερον, προσπαθείς να κάνεις τη μετάβαση της Διοίκησης. Προσπαθείς να έρθεις σΆ επικοινωνία με τη νέα Διοίκηση και τους χορηγούς, μήπως και τα βρουν μεταξύ τους, κάνεις ανοικτές εκλογές κ.ά. Αυτό έχω να πω».

– Μίλησες για την ίδρυση της νέας ομάδας μπάσκετ, εννοώντας προφανώς την αναγέννηση του ανδρικού τμήματος του Α.Σ.Κ. Υπάρχουν οι βάσεις για μια τέτοια εξέλιξη;

«Σίγουρα υπάρχουν οι προοπτικές για κάτι τέτοιο. Καταρχήν, υπάρχει ο Πάνος ο Ματιάτος, ο οποίος στην ουσία αυτός κρατάει τα παιδιά στο γήπεδο, με τη βοήθεια του Μάκη του Μαρκάτου και του Γιάννη του Βουργίδη, οι οποίοι είναι προπονητές που έχουν εμπνευστεί και έχουν μάθει το μπάσκετ από τον Πάνο. Αυτήν την στιγμή το μπάσκετ είναι ο Π. Ματιάτος. Κάνει δουλειά, προσπαθεί συνεχώς, αγαπάει τα παιδιά και γενικά το μπάσκετ είναι η ζωή του. Όσο υπάρχει ο Πάνος, σίγουρα θα “βγαίνουν” και νέα ταλέντα. Οπότε, μέσα από αυτή τη διαδικασία, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να δημιουργηθεί μια νέα ομάδα.

Αυτό που θέλω να, όμως, είναι πως η ομάδα διαλύθηκε και έφτασε όσο πιο “βαθιά” γίνεται, καθώς αν κατέβει του χρόνου, θΆ αγωνίζεται στη ΓΆ ΕΣΚΑ-Η. Αυτό είναι ό,τι πιο χαμηλό υπάρχει και είναι σχεδόν σίγουρο πως θα στραφούμε και πάλι στη λύση της στελέχωσης της ομάδας με ημιεπαγγελματίες παίκτες (εκτός Κεφαλονιάς δηλαδή) καθώς και μια καλή “φουρνιά” παικτών να βγει τώρα που θα στελεχώσει αρχικά την ομάδα, στο μέλλον θα υπάρξουν προβλήματα αφού τα ντόπια παιδιά θΆ αποχωρήσουν, είτε λόγω σπουδών, είτε λόγω στρατιωτικών υποχρεώσεων».

– Τέλος, υπάρχει, νομίζεις, η διάθεση από πλευράς νέων ή παλαιών παραγόντων, να βοηθήσουν σε μια ενδεχόμενη επαναδραστηριοποίηση της ανδρικής ομάδας μπάσκετ;

«Δεν υπάρχει η διάθεση κατά την γνώμη μου. Εγώ ας πούμε, απογοητεύτηκα γιατί δεν είδα αρκετή αντίδραση από τον κόσμο, την ώρα που διαλυόταν η ομάδα και ίσως θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη αντίδραση από τους παράγοντες που υπήρχαν στην ομάδα, από τη Διοίκηση που παραιτήθηκε. Πιστεύω ότι είναι κι αυτοί πικραμένοι, γιατί ειπώθηκε πως δε βοηθήσανε καθόλου, ενώ βοηθήσανε όσο τους επιτράπηκε.

Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει μία μόνο ομάδα στο τοπικό μπάσκετ , όμως όποιος αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία, θα πρέπει να υπάρχουν ανοικτές διαδικασίες (σε μια άτυπη λαϊκή βάση), και όλο το Συμβούλιο να έχει άποψη. Κλείνοντας, τονίζω πως όποιος έχει την όρεξη και το μεράκι για ένα τέτοιο εγχείρημα, παραγοντικά είμαι έτοιμος να τον βοηθήσω, παρά τις όποιες επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις μου».

Ρεπορτάζ: Φώτης Τσιλιμιδός