Διονύσης Μαρκαντωνάτος (1938 – σήμερα): Ένας λογοτέχνης που τιμά την Κεφαλονιά…

Γεννημένος στο νησί μας το 1938 και συγκεκριμένα στα Βλαχάτα Εικοσιμίας, ο Διονύσης Μαρκαντωνάτος αρχίζει να γράφει από παιδί και ποιήματα και πεζά, και μοιάζει να ‘ναι γεννημένος ποιητής που με τον καιρό θα ωριμάσει και θα ξεχωρίσει. Θέλεις η αύρα του Ιονίου, θέλεις η κληρονομικότητα (της 3ης Δημοτικού κι όμως κι ο πατέρας του γράφει συγκινητικά), επηρεάζει Νεανικά ποιήματά του, όντας μαθητής Λυκείου όπου και θα δημοσιευτούν σ’ εφημερίδες της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου. Όμως, λόγω οικονομικών δυσκολιών θα εκδόσει βιβλίο (την ποιητική συλλογή Στόχος) στο Μόναχο, μόλις τριαντάχρονος. Διωγμένος από τη χούντα η ποίησή του παίρνει αγωνιστική πνοή, όμως μαζί φιλοσοφεί και δίνει μυνήματα, συχνά με λίγους στίχους.

Όπως:

Την είδηση του λυτρωμού σου
την είδηση που καρτεράς καιρό
δε θα στη φέρω εγώ.
Όταν σε κίνηση μπει νους και χέρι
κι απ’ τη μοιρολατρία σου σωθείς
την είδηση ο εαυτός σου θα στη φέρει…

Πρώτος σταθμός στον ξενιτεμό του είναι η Ζυρίχη, ακολουθεί η Στουτγκάρδη Εσσλίγκεν για να καταλήξει στη Στοκχόλμη όπου εκτός από τον πνευματικό του αγώνα, δίνει και τον πρακτικό. Μετέχει στην αντιστασιακή Οργάνωση «Δημοκρατική Άμυνα» και μετά στην «Ελληνική Αντίσταση» του Αλεξάνδρου Παναγούγη.

Σοσιαλιστής στην ιδεολογία θα το μαρτυρήσει και στην ποίησή του, που θα γράφει:

Στις στράτες πέρασα του κόσμου
όχι από μοίρα μου κακή
μα σέρνοντας μια δίψα εντός μου
με δυναμική πυρηνική. 
Λύτρωση αν πήγα σ’ άλλους τόπους 
δε γύρεψα με τη φυγή
αλλ’ έχω αδέρφια τους ανθρώπους
κι είναι πατρίδα μου η Γη.

Χειρίζεται το στίχο με μαεστρία και λυρισμό, μα το ίδιο δυνατά εκφράζεται και σ’ ελεύθερο στίχο.

Το μυστικό μου,
δε βρίσκεται σε βάθη ωκεανού ή ουράνια ύψη,
δε το φυλάνε δέκα αστέρια,
ούτε στο δρόμο που ανοίγει το καράβι.
Είναι μέσα στο χέρι μου
σαν ανταμώνει το δικό σου…

Το λογοτεχνικό έργο του Διονύση Μαρκαντωνάτου είναι ποικίλο και πλούσιο: ποίηση, διήγημα, μυθιστόρημα, δοκίμιο, χρονογράφημα, φιλοσοφικό, πολιτικό. Έκδοσε και έντυπα, στη Σουηδία το «Δημοκρατικός, Σοσιαλιστικός Αγώνας» κι εδώ την εφημερίδα «Ελεύθερη Σκέψη», ή σε συνεργασία με τον Κ. Γεωργόπουλο τους «Κεφαλονίτικους Ορίζοντες», του έγινε παρουσία από Σουηδική ραδιοφωνία και τηλεόραση, όπως και από σουηδικά έντυπα. Στην δε Ελλάδα, παρουσιάστηκε από τον Γ.Παπαδάκη στην εκπομπή «3 στον Αέρα», και τη Βαγιάνη στο «Γλυκειά Ζωή», συμμετήχε και στην Ολυμπιάδα Γραμμάτων του 2004, και έλάβε διπλωματική τιμή κι επίχρυση πλακέτα από το Υπουργείο Πολιτισμού και τα περιοδικά «Νέα Αριάδνη» και «Κελαινώ», που οργάνωσαν αυτή την Ολυμπιάδα. Ο Μαρκαντωνάτος αναφέρθηκε για τη λογοτεχνία στη Σουηδία. Είναι τιμητής και τιμώμενος ανάμεσα σε Πανεπιστημιακούς από διάφορες χώρες.

Τα κυριότερα πεζά του έργα είναι τα μυθιστορήματα: «Ο ταξιδιώτης με τη σαλίνιγγα», «ο άνθρωπος που χάθηκε στο φως», και τα φιλοσοφικά «Σκέψη & λόγος» και «Νόμος & λόγος», καθώς και το «Αναφορά στον Παναγούγη». Στη Σουηδία έλαβε συυγγραφικές υποτροφίες για τα έργα του «Ένα δέντρο ταξιδεύει στον άνεμο» και τα διηγήματα «Μορφές μες την ομίχλη». Αξιόλογο βιβλίο είναι και το «Φλόγες & ανταύγειες» (Αφηγήματα κι αλληγορίες) ή «Τον καιρό εκείνο» με φαιδρές καλογεροπαπαδιστικές ιστορίες.

Οι ποιητικές συλλογές του αρκετές θα βγάλουν τα τελευταία χρόνια δυο ποιητικές επιλογές από τις Εκδόσεις «ΠΑΠΑΖΗΣΗ». Στα ποιήματα του ξέχωρο βάρος έχουν «Τα γράμματα στο Στρατή», το «Δόξα Πατρί», το «Συλλείτουργο στο Ναό των Λαών», αλλά και τα μικρότερα σ’έκταση «Αδερφικό», «Ελένη», «Σύνορα», «Παραμυθικό», «Ο Συνομολογητής», «Στη Σαμοθράκη», «Ο τελευταίος ποιητής», «Λόγια του πεύκου», «Όταν…».

Μα και πλήθος άλλα ποιήματά του είναι υπέροχα. Έχουν βάθος και βάρος αφού ώρες ώρες κρύβουν επιστημονικές αλήθειες, όπως στο Μαθηματικό όπου λήγει…

Πνεύμα και ύλη πρέπει να συνάρχει
και ναί το πρόβλημα είναι θεμητό
αλοίμονο εάν στον κόσμο αυτό
πρόλημα θε να επάνε να υπάρχει…
Ή στο φυσιολογικό που λήγει:
Λένε για τέλη και για ραχές οι επιστήμονες
και τόμους θα συγγράψουν,
ενώ ο ύπερος κι οι στήμονες
το νόμο όλων των νόμων θα υπογράψουν…

Βιβλία του Διονύση Μαρκαντωνάτου, υπάρχουν σε διάφορες βιβλιοθήκες, αλλά και στην Εθνική της Αθήνας και την Κοργιαλλένειο Αργοστολίου.

Νομίζουμε πως είναι ένας λογοτέχνης που αξίζει μελέτης. Γιατί με το έργο του και την πνευματική του προσφορά τιμά την Κεφαλονιά…