Εορτάστηκε η ημέρα των ενόπλων δυνάμεων

Με επισημότητα και λαμπρότητα εορτάσθηκε την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2005, η ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων και η Θεομητορική εορτή των Εισοδίων της Παναγίας, προστάτιδας των Ενόπλων Δυνάμεων. Στις 11 το πρωί, εις τον Ιερόν Ναό Υπεραγίας Θεοτόκου Σισιωτίσσης, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, κ.κ. Σπυρίδωνος, ετελέσθη Δοξολογία, παρουσία του Νομάρχη Κεφαλληνίας και Ιθάκης, κ. Διονύση Λευκαδίτη, του Δημάρχου Αργοστολίου, κ. Γεράσιμου Φόρτε, του Αντινομάρχη, κ. Σωτήρη Κουρή, του Διοικητή Φρουράς, κ. Δημητρίου Διονυσόπουλου, του Διευθυντή της Αστυνομίας, κ. Γιώργου Ντοκουμέ, του Λιμενάρχη, κ. Νικόλαου Αλεβίζου, του Υποδιοικητού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, κ. Απόστολου Ζαχαρόπουλου.

Τον πανηγυρικό της ημέρας εξεφώνησε ο Λυκειάρχης και μέλος του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών, κ. Αριστομένης Γεωργάτος, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε και τα εξής:
«Τα λίγα λόγια που θα ακουστούν δεν τα προκάλεσαν ούτε η θορυβώδης εθνολατρία ούτε η ανάγκη εκτονωτικής υψιγορίας.

Επ’ ευκαιρία της σημερινής γιορτής, αποφεύγοντας κατά το δυνατό, την πληθωρική στερεοτυπία και τις αφρώδεις γενικότητες, περιορίζομαι να παρατηρήσω ότι ετούτος ο λαός του οποίου συνέχεια είναι και η δική μας γενιά, είναι λαός ειρηνόφιλος.

Δεν άσκησε επεκτατική πολιτική, δεν διεξήγαγε επιθετικούς πολέμους, δεν έδειξε ιμπεριαλιστικές διαθέσεις, δεν επεζήτησε κυριαρχία ή συγκυριαρχία θαλασσών και ωκεανών, ούτε ηπειρωτικές τάσεις, δεν επεδίωξε δημιουργία σφαιρών επιρροής.

Όσες φορές αναγκάστηκε να πολεμήσει, διεξήγαγε αμυντικό πόλεμο ή απελευθερωτικό. Και σ’ αυτές τις μορφές του πολέμου επέδειξε την αρετή του, εκείνο που ονομάζουμε πολεμική αρετή.

Kαι αν αρετή είναι η έμμονη στροφή της βούλησης του ανθρώπου προς το αγαθό και η διαρκής διάθεσή του για επιτέλεση ηθικών πράξεων και γενικά η ηθική του έκφραση, ο Έλληνας είναι φορέας αρετής με τις μορφές της φιλοπατρίας, της ανδρείας, της ευψυχίας και της τιμής.

Υπό την έννοια αυτή, κυρίες και κύριοι, η πολεμική αρετή των Ελλήνων αποτελεί απροσχημάτιστη κατάφαση στις πανανθρώπινες αξίες:
Στο δικαίωμα ζωής – Στην υπεράσπιση του πατρίου εδάφους.
Στην ελευθερία του ανθρώπου.
Στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Στην τιμή του.

Και για να γίνουν πιο σαφείς οι θέσεις αυτές επιτρέψατέ μου να παρατηρήσω ότι ο ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ και ΟΙ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ δεν έχουν την ίδια ηθική διάσταση με τους πολέμους ανάμεσα στην ΚΑΡΧΗΔΟΝΑ και τη ΡΩΜΗ.

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε αγώνα υπέρ της ελευθερίας. Την εξασφάλισε η ελληνική ανδρεία, μορφή της Αρετής. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε σύγκρουση συμφερόντων – ποιος θα επικρατήσει στη Δυτική Μεσόγειο.

Το 1821, η Επανάσταση του ’21 δεν έχει την ίδια ηθική διάσταση με τον τριακονταετή πόλεμο που ρήμαξε την Ευρώπη.
Το’21 οδήγησε στην Εθνική Παλιγγενεσία, όταν οι ανδρείοι – ενάρετοι προτίμησαν να πεθάνουν όρθιοι παρά να ζουν γονατιστοί. Ο τριακονταετής ρήμαξε.

Οι αγώνες του 1912-13 δικαιώθηκαν. Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο Βερντέν, στο Τ.άννεμπεργκ και στις Μαζουριανές λίμνες θυσιάστηκε το άνθος της Ευρωπαϊκής Νεολαίας 1.500.000 άνδρες. Γιατί;

Έχουμε κάθε δικαίωμα να σεμνυνόμαστε για το έπος του 1940. Το έχουν και οι επιτιθέντες;
Ανέφερα όλα αυτά, κυρίες και κύριοι, για να τονίσω ότι οι αγώνες αυτού του λαού, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματά τους, είχαν πάντοτε ηθική βάση και η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας, τόσο από το ένστολο τμήμα του Έθνους, όσο και από τους απλούς πολίτες είχε ως αποτέλεσμα την αυτοπροαίρετη εκπλήρωση του χρέους, πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας.

Κάθε πράγμα έχει τον απαχρώντα λόγο της ύπαρξής του. Τελούμε υπό το βάρος της κληρονομιάς μας.
Στο ομαδικό υποσυνείδητο ενυπάρχουν τα στοιχεία εκείνα που καθορίζουν τη συμπεριφορά μας. Παντοτινά παρούσα η προϊστορία και η ιστορία.
Έντονη η παρουσία της Συνείδησης της Γης και της Φυλής στο Είναι και στο γίγνεσθαι. Θεοί, ημίθεοι, θρύλοι, Ήρωες είναι οι ζωντανοί αρχέτυποι, οι ακατάλυτες ρίζες μέσα στην Ελληνική Γη και στην Ελληνική μοίρα.

Σε διαλεκτική σχέση με την Ιστορία η Παράδοση. Η μακριά γραμμή του παρελθόντος βίου μέσα στο χρόνο. Αλληλένδετη με τη συνείδηση του παρελθόντος.
Η αφανής παράδοση είναι στοιχείο που καθορίζει τη φυσιογνωμία του λαού, τον τρόπο που ζει, την εγκοσμιότητά του, τις κατηγορίες της σκέψης και της πράξης του. Είναι στοιχείο καθοριστικό του πεπρωμένου του λαού.

Πηγή των παραδόσεων είναι η ιστορία και γενικότερα ο πολιτικός, κοινωνικός και ηθικός βίος του λαού.
Και δεν είναι νεκρά όλα τα στοιχεία των παραδόσεων. Υπάρχουν και τα ζωντανά και διαχρονικά. Αυτά αποτελούν την κιβωτό των παραδόσεων, στην οποία έχει αποθησαυρισθεί η σοφία η και η πείρα των γενεών, έχει σφυρηλατηθεί το αγωνιστικό τους φρόνημα, έχουν ενσαρκωθεί οι πόθοι και οι επιδιώξεις τους. Έχει αποκρυσταλωθεί η ΑΡΕΤΗ τους.
Από την ανεξάντλητη αυτή δεξαμενή το Έθνος αντλεί δυνάμεις, η διάθεση των οποίων πραγματοποιείται ανάλογα με τις περιστάσεις. Ζωντανά στοιχεία που αποτελούν τη βάση για κάθε δημιουργία:
“Οι νεκροί σου δεν κείτουνται στο χώμα
Γενήκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας
Γενήκαν ιδέες, πάθη και ορίζουν
Τη βουλή και την πραξιά.”

Τι γίνεται σήμερα, κυρίες και κύριοι; Ζούμε γεγονότα και καταστάσεις πρωτόγνωρες.
Πράγματα αδιανόητα για άλλες εποχές. Εωσφορικοί μηχανισμοί έχουν τεθεί σε λειτουργία, πολιτικοί, οικονομικοί, κοινωνικοί και ηθικοί.
Τερατώδεις μηχανισμοί με οικουμενικό βεληνεκές!
Συένδοτος ο κόσμος στις σειρήνες της διαφήμισης, της προπαγάνδας. Οι αληθινές αξίες πάνε να υποκατασταθούν από τις συμβολικές.

Καταναλωτισμός βουλιμικός, παρασιτικός, αγελαίος. Κουλτούρα ομοιογενοποιός, πολτώδης, σκυβαλοκρατούμενη.
Η Κίρκη της καλοπέρασης και του ευδαιμονισμού στην κορύφωση της δόξας της. Κυκλώματα παραδικαστικά, παρεκλλησιαστικά.
Το μέλλον φαντάζει αφεγγές και αφερέγγυο.

Κάθετη η πτώση στις συμπληγάδες του ατομοκεντρισμού. Εμείς δεν θα προστατεύσουμε την εθνική μας ιδιοπροσωπία; Θα ανεχθούμε την αλλοίωση της ταυτότητάς μας, την αλλοτρίωση της ελληνικής μας συνείδησης;
Θα απεμπολήσουμε την ιστορική μνήμη που κρατεί σε ζωντάνια το αίσθημα της υπαρξιακής ρίζας, και που αποτελεί το διαχρονικό μας δεσμό, με τη γλώσσα, το μύθο, το τοπίο, τη χλωρίδα και την πανίδα;

Τα σπουδαία και μεγάλα επιτυγχάνονται από ανθρώπους που διαθέτουν μεγάλη ψυχή. Και η Ελληνική Ιστορία έχει να παρουσιάσει ανθρώπους για τους οποίους δικαιούται να σεμνύνεται.
Αυτό δημιουργεί πρόσθετες υποχρεώσεις στις διάδοχες γενεές. Ο άνθρωπος δεν έχει πλαστεί για να ζει, όπως τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου, αλλά για την αρετή και τη γνώση. Η ιστορική μνήμη οφείλει να είναι πάντοτε ενεργός. Λέγεται ότι όποιος λησμονεί την Ιστορία του είναι υποχρεωμένος να την επαναλάβει. Και οι καιροί που ζούμε δεν είναι και τόσο ειδυλλιακοί. Ως λαός φιλειρηνικός απευχόμαστε να αντιμετωπίσουμε δυσχείμερες καταστάσεις.

Σήμερα ευχόμαστε στο λαό μας και στις Ένοπλές του δυνάμεις Κάθε καλό.
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ».

Ακολούθησε δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο Ηρώων, στον Κήπο του Νάπιερ, κατά την καθιερωμένη τάξη. Ακολούθως, ο Νομάρχης, κ. Λευκαδίτης, παρέθεσε δεξίωση στους Αξιωματικούς, στο γραφείο του, στο Νομαρχιακό Κατάστημα.