Λάθος προτεραιότητα ο δρόμος Φάλαρης

Κύριοι, ποτέ δεν θα ήθελα να ακούσω αυτό το έργο να παίρνει προτεραιότητα, όταν στο νησί μας υπάρχουν δρόμοι καρμανιόλες, που θρηνούμε θύματα. Υπάρχουν δρόμοι, κατά τη ταπεινή μου γνώμη, που προέχουν. Ο δρόμος Αργοστολίου–Φισκάρδου, ο δρόμος της Κρανιάς με επέκταση μέχρι τον Πόρο. Καθ’ όλη τη διαδρομή τους ξεδιπλώνεται η φανταστική ομορφιά του νησιού μας, τα ανεπανάληπτα τοπία του τόπου μας. Δεν άκουσα κανένα να προτείνει τη δημιουργία μικρών parking, με δύο παγκάκια και μια ελιά για σκίαση, για να βοηθήσουμε τους επισκέπτες μας να αποθανατίσουν τις ομορφιές της Κεφαλονιάς μας. Αυτά θα δείχνουν στους φίλους και γνωστούς τους. Έτσι θα φέρουμε περισσότερο τουρισμό στο νησί μας. Θέλουμε τουρισμό ή δεν θέλουμε, κύριοι; Δεν ξέρω πως μερικοί σκέφτονται και πράττουν και το νησί μας αντί να αναδεικνύεται πάει από το κακό στο χειρότερο. Δεν προβάλλεται το μεγαλείο αυτού του ευλογημένου τόπου, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.
Κύριοι, προέχουν οι δρόμοι εκείνοι που δείχνουν το μέγεθος του νησιού μας, με τις εναλλαγές τοπίων που διαθέτει. Προτεραιότητα έχει η πλήρης οδική ασφάλεια των δρόμων μας, την οποία δεν έχουμε και δεν ξέρω το γιατί. Βρείτε το εσείς, κύριοι. Το μόνο που έχω να πω εγώ είναι ότι για να πάει κανείς με σιγουριά κι ασφάλεια μέχρι το Φισκάρδο φαντάζομαι ότι κάπου κάπου πρέπει να ανάβει και καμιά λαμπάδα στον Αγιο.
Δεν έχω δει να έχουν γίνει μεγάλες παρεμβάσεις στα δίκτυα, για να βελτιωθούν οι στροφές 90 μοιρών, δεν έχουν γίνει διαπλατύνσεις στα πάρα πολλά επικίνδυνα σημεία. Το μόνο που ξέρω είναι ότι όταν τα χρόνια εκείνα 1930-1940, που ο συχωρεμένος ο πατέρας μου ήταν εργάτης μαζί με πολλούς άλλους και μαζί με τους έγκλειστους των αγροτικών φυλακών, άνοιγαν τρύπες με μπάλους για να βάζουν τα φουρνέλα. Έτσι έγιναν αυτοί οι δρόμοι τότες. Και δεν θα ξεχάσω ποτέ με τι κούραση ερχόταν στο χωριό για να με καμαρώσει και να με χαϊδέψει με τα χέρια του, που ήταν σκληρά σαν σόλες.
Τα αποτυπώματα στους βράχους υπάρχουν ακόμα για να ντροπιάζουν μερικούς εκσυγχρονιστές και δήθεν λυτρωτές αυτού του τόπου. Ούτε μια σήραγγα δεν έχετε κάνει, κύριοι. Ντροπή, μεγάλη ντροπή. Συγνώμη κύριοι ξέχασα ότι ζούμε στην εποχή του χρήματος, στην εποχή του εξευτελισμού των ανθρώπινων αξιών. Λυπάμαι.
Σ. Κυριακάτος
www.kyriakatos-nurseries.gr
www.kyriakatos.com