Ο Θονιώτης

Πριν από αρκετές δεκαετίες στο χωρίο Κούτουπας υπήρχαν 2 με 3 σπίτια. Το χωριό αυτό ήταν απέναντι από το Βιγγλί στον δήμο Ερίσσου. Εκεί υπήρχε ένα ζευγάρι όπου πολλοί χωριανοί θυμούνται ακόμη και σήμερα με νοσταλγία. Ο άντρας ήταν από τους Οθωνούς. Ήταν από τις φιγούρες όπου έλεγε συχνότατα ψεύτικες ιστορίες για τον εαυτό του και τις περιπέτειες του. Ήταν ένα αληθινό υπόδειγμα τεμπέλη. Ζούσε σαν επαίτης αφού δεν εργαζόταν. Έζησε περίπου από το 1890 έως το 1950. Το όνομα του ήταν Ηλίας και το παρατσούκλι του Θονιώτης. Η γυναίκα του ονομαζόταν Κυριακούλα και ήταν άτεκνοι. Συχνά μάλωνε με την γυναίκα του. Ένας ερασιτέχνης ποιητής που άκουγε τον καυγά έγγραψε το ακόλουθο ποίημα το οποίο αναφέρεται στο περιβόητο αυτό ζευγάρι.

Για εβγάτε στο μπαλκόνι και ακούστε τον Θονιώτη
Όπου βρίζει την γριά του και της χάλασε την νιότη

Και μαζεύει τους διαόλους μέσα της για να της μπάσει
Και να μείνει μοναχός του τον καιρό του να περάσει

Είσαι άτιμη γυναίκα που μιλείς με την μπρεντέζα
Και καταχιονά γελάδα και γουρούνα καλαβρέζα

Με τα πράματα που κάνεις δεν θα ματαβγώ στη γύρα
Θα σε κάμω κακομοίρα να ψοφήσεις απ’ την πείνα

Όποιος είναι σαν και εσένα τέτοια τιμωρία θέλει
Που σου φέρνω κάθε μέρα εκατό λογώ καρβέλι

Γιατί μωρή μου κρέμασες μια οργιά μουσούδα
Και δεν ψηφάς τα λόγια μου και βόγκεις σαν αρκούδα

Εγώ μωρή για σένανε έγινα θυσία
Και άφησα στον τόπο μου κοτζάμου περιουσία

Παλάτι ήταν το σπίτι μου και μαγειριό με τζάκια
Όπου έμπαινα με την κοιλιά και έβγαινα τα αρκουδάκια

Και του λέει η Κυριακούλα αστο διάολο να πάς
Που άφησες αυτά τα γένια και ομοιάζεις σαν παπάς

Σε θυμόμουν το μου ήρθες, ήσουνα ένα καμάρι
Εφορούσες μία μπλούζα λαδωμένη και φτιαζμένη από λινάρι

Είχες μια παλιοφανέλα γύρευε πόσου χρονώνε
Και είχε μέσα κάτι ψείρες σαν γατάκι δυό μηνόνε

Λες εμένανε γουρούνα αλλά είσαι εσύ γουρούνι
Που ανοίγεις ένα στόμα ίσα με ένα λακοφούρνι

Ο ποιητής ονομάζεται Φουσέκης και είναι από το χωριό Μάγγανος Ερύσσου