Ο Σύλλογος Ναυτικών «Νίκος Καββαδίας» για την παγκόσμια ημέρα Εμπορικού Ναυτικού

Με πρωτοβουλία του Ναυτικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, από φέτος καθιερώνεται η 5η Απριλίου σαν ημέρα του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού. Ασφαλώς και θεωρούμε θετική αυτή την ενέργεια, είναι ένα βήμα στο να συνειδητοποιήσει η κοινωνία τι έχει προσφέρει και τι μπορεί να προσφέρει η εμπορική ναυτιλία στην ανάπτυξη της χώρας. Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία που τα μεγέθη της και οι επιδόσεις της είναι εντυπωσιακά . Πρώτη στον κόσμο σε τονάζ , με 18 δις δολάρια εισαγόμενο συνάλλαγμα (διπλάσιο του τουριστικού) για το 2005. Αλλά και με αρκετές ελλείψεις σε ανθρώπους που θα την κινήσουν, σε προσοντούχους αξιωματικούς, καθώς υπολογίζεται πως το 2010 η παγκόσμιος ναυτιλία θα έχει έλλειμμα 45.000 αξιωματικούς, και ασφαλώς ανάλογη θα είναι και η κατάσταση για την δική μας. Αυτό πρέπει να αντιληφθούν οι νέοι, να συνειδητοποιήσουν τις προοπτικές που υπάρχουν σε αυτόν τον χώρο για μια αξιόλογη καριέρα. Και φυσικά η έμφαση πρέπει να δοθεί στο πως θα πεισθούν να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στο ναυτικό επάγγελμα. Ακόμη και ιδιαίτερο μάθημα στα σχολεία, των ναυτικών περιοχών τουλάχιστον, θα έπρεπε να καθιερωθεί, αλλά και συστηματική και έντονη πρέπει να είναι η προβολή στοιχείων και πληροφοριών, όπως απαιτούμενος χρόνος και διαδικασίες φοίτησης στις ναυτικές σχολές, μήνες απασχόλησης στα πλοία και μήνες ξεκούρασης, οικονομικές απολαβές και άλλες διευκολύνσεις από τις Ναυτιλιακές εταιρείες.
Θέλουμε όμως να εκφράσουμε και την απορία μας, γιατί το Ναυτικό Επιμελητήριο ή το Υπουργείο ή όποιος άλλος αρμόδιος , ενώ γνωρίζει ή θάπρεπε να γνωρίζει πως σύλλογοι ναυτικών υπάρχουν σε όλες σχεδόν τις ναυτικές περιοχές της χώρας, δεν χρησιμοποιούνται, δεν καλούνται να βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Επαναλαμβάνουμε : οι Νέοι τους οποίους όλοι οι ενδιαφερόμενοι φιλοδοξούν να φέρουν στα πλοία, παιδιά και εγγόνια μας είναι.
«Έχουμε γη και πατρίδα, όταν έχουμε πλοία και θάλασσα», επανέλαβε την διαπίστωση του Ηρόδοτου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε σχετική πρόσφατη εκδήλωση. Οι αρχαίοι Έλληνες το είχαν καταλάβει. Είναι ανάγκη να το καταλάβουν και οι νεότεροι.
Αλλά γι’αυτό χρειάζονται έργα, προσπάθειες, πρακτικό πνεύμα κι’όχι λόγια και ευχές, γενική κινητοποίηση όσων ξέρουν τον χώρο κι’όσων μπορούν να συνδράμουν. Υπάρχει πραγματική βούληση όμως ; Μένει να αποδειχθεί