Στο έλεος της… «πύρινης κόλασης»

Χιλιάδες στρέμματα δασικών και μη εκτάσεων έχουν μετατραπεί τον τελευταίο καιρό σε στάχτη, σε διάφορα σημεία της Ελλάδας ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, θρηνήσαμε και ανθρώπινα θύματα. Οι φωτιές κατά την καλοκαιρινή περίοδο, αποτελούν στην κυριολεξία εφιάλτη για πολλούς πολίτες και το άσχημο είναι πως η Πολιτεία, σε πολλές περιπτώσεις, δεν λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας των περιοχών που βρίσκονται στο «κόκκινο».Σκέφτηκε άραγε κανείς από τους αρμόδιους, πως μπορεί να αισθάνεται ένας πολίτης, όταν βλέπει μέσα σε δευτερόλεπτα να καταστρέφεται η περιουσία του ή όταν βλέπει, έναν έναν τους πνεύμονες πρασίνου να αποτεφρώνονται;

Με αφορμή τα τελευταία περιστατικά, απευθυνθήκαμε σε Κεφαλονίτες και τους ρωτήσαμε, κατά πόσο αισθάνονται ασφαλείς στον τόπο τους σε ενδεχόμενο εκδήλωσης πυρκαγιάς και το σίγουρο είναι πως δεν αποκομίσαμε και ότι καλύτερο.

Το αίσθημα ανασφάλειας κυριαρχεί αν και αυτό που προκύπτει, είναι πως και εμείς ίδιοι θα πρέπει να λαμβάνουμε τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

«Δεν νιώθω ασφάλεια στο νησί σε περίπτωση που εκδηλωθεί φωτιά γιατί και εμείς οι ίδιοι, δυστυχώς δεν προσέχουμε. Έχουμε ζήσει τέτοιες στιγμές στο παρελθόν, να βλέπουμε δηλαδή εκτάσεις να καίγονται και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να επαναληφθούν», Εύα Μπουζούκα

«Δεν νιώθω ασφάλεια γιατί μένω σε χωριό και γύρω γύρω υπάρχει μεγάλη δασική έκταση. Έπρεπε να είχαν ληφθεί περισσότερα μέτρα από τους αρμόδιους», Αφροδίτη Παπαδημάτου

«Φοβάμαι να μην εκδηλωθεί πυρκαγιά τώρα το καλοκαίρι στο νησί και είναι στην κυριολεξία κρίμα να χάνεται το πράσινο έτσι άδικα. Δεν γνωρίζω αν έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μας, αλλά εύχομαι να μην υπάρξει πρόβλημα», Χρήστος Νταλίπης

«Δεν υπάρχει ασφάλεια και φοβάμαι να μην εκδηλωθεί φωτιά. Είναι κρίμα να καταστρέφεται το πράσινο και οι αρμόδιοι πρέπει κάτι να κάνουν για την προστασία μας», Μπάμπης Βώρος

«Έχω ζήσει φωτιές στο παρελθόν εδώ στο νησί και δεν είναι ότι καλύτερο. Θέλω να πιστεύω ότι έχουν ληφθεί μέτρα αντιπυρικά αλλά δυστυχώς τώρα το καλοκαίρι, ζούμε με την έννοια», Γιώργος Παπαδόπουλος

«Νιώθω κάποια ασφάλεια αλλά είναι κρίμα να χάνεται άδικα το πράσινο που έχουμε. Ας προσέχουμε και εμείς οι ίδιοι όμως», Νίκος Παπαδόπουλος

«Ασφάλεια νιώθω γιατί μένω στο Αργοστόλι, αλλά αν έμενα σε χωριό που έχει πιο πολύ πράσινο, θα φοβόμουν τις φωτιές. Είναι κρίμα να καίγονται εκτάσεις και ελπίζω να έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μας», Ασημίνα Χριστοδουλοπούλου

«Δε νιώθω ασφάλεια γιατί μένω στα Διλινάτα και στο παρελθόν έχουν μπει πολλές φωτιές. Η Πυροσβεστική δεν κάνει περιπολίες και πραγματικά ζούμε με τον κίνδυνο», Ελένη Τζωρτζάτου

«Υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια και πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας μας. Έχω ζήσει στο παρελθόν πυρκαγιά και η εμπειρία αυτή ήταν πραγματικά άσχημη», Ελένη Στεφανιώτη

«Δε νιώθω σε καμία περίπτωση ασφάλεια και τα μέτρα εδώ στην Κεφαλονιά, είναι ανεπαρκή. Έχω πολύ άσχημη εμπειρία από το παρελθόν. Ήμουν πιτσιρικάς και έτρεχα με τον αδερφό μου να σωθώ. Είχαν λιώσει τα παπούτσια μας, είχαν καεί τα βλέφαρά μας και ήταν όντως κάτι το τρομακτικό», Δημήτρης Κλωνής

«Πλέον έχουμε συνηθίσει τις φωτιές στο νησί. Κανένα μέτρο δεν λαμβάνεται για την προστασία μας και δεν υπάρχουν ούτε τα απαραίτητα μέσα στην Πυροσβεστική για την αντιμετώπιση μεγάλης πυρκαγιάς», Γιάννης Καραφώτης