«Τι να γράψω» – Μ.’Aβλιχος

Σαν τι να γράψω Κύριε Ζιζάνιο
που το μυαλό μου γέμισε μικρόβια!
κάτι ήθελα που ναναι κάπως σπάνιο
να μείνω ποιητής! ισόβια!

Δεν ήθελα να γράψω μπουρμπουλήθρες
πρώτη φορά που γράφω για το δαίμονα!
μαδά ειν` εδώ `Αθεριάνικες μυζήθρες;
πάει να πνιγώ σε άπατον αυλαίμονα!

Η θέλεις μέσα εις τάλλα τα κειμήλεια
σαν εκείνα του Αναστασάκου, λόγου χάρι,
που τα φυλάς με τόσα άλλα ευκοίλια
κι αυτό να το κλειδώσεις μες` τα` αμπάρι;

Για τούτο μα τα δυο σου κερατάκια
και την κρυφή σου ορά την αναμμένη,
που φτιάνει τα πουρέ με τα σπανάκια
και στα κρυφά του τόπου μπαινοβγαίνει,

Δεν έχω νου για βγω στο πλατύ
ειν` όμως να μου πούνε, σαν να πούμε.
«Τη Μούσα σου να πιάσης απ` τα` αφτί»
και πάλι σα μπορέσω, θα ιδωθούμε.