Καταγγελείες της Ε.Λ.Μ.Ε.Κ.Ι

Το τελευταίο διάστημα γίνονται όλο και πιο συχνές οι επιθέσεις προς το Δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς του, από γνωστούς και άγνωστους «ενδιαφερόμενους». Μοναδικός στόχος αυτών των επιθέσεων που εξυφαίνονται με διάφορα προσχήματα είναι η παραπέρα απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου και η διαβολή του εκπαιδευτικού κλάδου, ώστε να βρίσκει πρόσφορο έδαφος η συστηματική πολιτική επιδίωξη της ιδιωτικοποίησης και επιχειρηματοποίησης της εκπαίδευσης.
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ – ΚΙ καταγγέλλει τη νέα προσπάθεια κατασυκοφάντησης των εκπαιδευτικών, από συνιδιοκτήτρια φροντιστηρίου.Αυτή τη φορά γίνεται ενυπόγραφη καταγγελία σε συνάδελφο, με αφορμή δήθεν την νομιμότητα και παιδαγωγική επάρκεια των θεμάτων που έθεσε στις πρόσφατες προαγωγικές εξετάσεις.

Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ κρίνει σκόπιμο να τονίσει τα παρακάτω:
1.Την επί της ουσίας απάντηση στην συγκεκριμένη καταγγελία τη δίνει, σωστά επαρκώς και με επιστημονική εγκυρότητα, ο αρμόδιος σχολικός σύμβουλος με σχετική έγγραφη αναφορά – απάντηση και το Δ,Σ, της ΕΛΜΕ – ΚΙ δεν έχει να κάνει άλλο σχόλιο επ΄ αυτού. Ομως για ενημέρωση, παραθέτουμε μέρος της απάντησης του Σχολικού Συμβούλου:

« Τα θέματα που τέθηκαν υπόψη μου είναι γενικά επιστημονικώς ορθά και σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Π.Δ. 60/206. Η δυσκολία ή ευκολία των οποιοδήποτε θεμάτων δεν είναι δυνατόν να αξιολογηθεί αντικειμενικά από εξωτερικούς αξιολογητές επειδή , κατά κύριο λόγο, εξαρτάται κάθε φορά από το είδος της επικοινωνίας και την παιδαγωγική σχέση του δασκάλου με τους μαθητές του, καθώς και με το περιεχόμενο και την ποιότητα της διδασκαλίας.

Στο δάσκαλο πρωτίστως ανήκει η ευθύνη αλλά και η υποχρέωση να διδάσκει και να αξιολογεί έχοντας ως βασικό στόχο να ενθαρρύνει τους μαθητές του οικοδομώντας την αυτοπεποίθηση τους, έτσι ώστε να αγαπήσουν το μάθημα και να ανακαλύψουν την εσωτερική του ομορφιά».

2.Οι ενέργειες αυτές σχετίζονται άμεσα με την επιδίωξη αλλά και το αποτέλεσμα της συστηματικής προσπάθειας που γίνεται τα τελευταία χρόνια, να προσαρμοστεί η εκπαίδευση στην «ανταγωνιστικότητα». Αυτή η επιδίωξη επιβάλλει όχι μόνο τη χρόνια υποχρηματοδότηση στην εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων κ.α., αλλά και την ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων και του μαθητικού δυναμικού μέσω της «ευελιξίας» της «αποκέντρωσης» και όπως είναι φυσικό τα παραπάνω επιβάλλουν την άκρατη και γενικευμένη ιδιωτικοποίηση και φροντιστηριοποίηση όλων των τομέων και βαθμίδων της εκπαίδευσης που φθάνει στο αποκορύφωμα της με τις εισαγωγικές εξετάσεις και την μετατροπή του Λυκείου σε κέντρο προετοιμασίας για τις εξετάσεις.

3.Γίνεται σαφές πλέον από τα παραπάνω, ότι η αποκλειστική ευθύνη για την προαναφερόμενη πορεία της Δημόσιας εκπαίδευσης, ανήκει στην ακολουθούμενη εκπαιδευτική πολιτική που τελευταία αναζητά ερείσματα και προσχήματα στην συκοφάντηση του Δημόσιου Σχολείου και των εκπαιδευτικών, προκειμένου να δικαιολογήσει ακόμα πιο αντιδραστικές αλλαγές, όπως επιχειρήσεις στα σχολεία, αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών με βάση τους παραπάνω στόχους, ανατροπή των εργασιακών σχέσεων κ.λ.π.. Στη βάση αυτή οι αιτίες της κρίσης θα αναζητούνται στους παραγκωνισμένους οικονομικά παιδαγωγικά και επιστημονικά εκπαιδευτικούς ενώ όλο και θα αποθρασύνονται όσοι διεκδικούν κομμάτια της εμπορευματοποίησης της γνώσης που πληρώνουν ακριβά τελικά οι εργαζόμενοι.

4. Το παραπάνω γεγονός μοιραία οδηγεί κάποιους στην αντίληψη να «πατούν επί πτωμάτων» όπως κατέδειξε η «υπευθυνότητα» της καταγγελίας που έγινε εκτός των άλλων ανεύθυνα και προκλητικά στον ευαίσθητο χρόνο που κρατούσαν οι εξετάσεις των μαθητών. Από την άλλη φαίνεται και συγκρίνεται η υπευθυνότητα, παιδαγωγική και αξιακή στάση του καταγγελλόμενου συναδέλφου που περιφρουρώντας την παιδαγωγική ησυχία και ηρεμία, έβαλε πρώτα αυτή από την υπεράσπιση της δικής του αξιοπρέπειας και επάρκειας και δεν απάντησε στην πρόκληση παρά μόνο μετά το τέλος των εξετάσεων.

5.Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ – ΚΙ δηλώνει ότι αυτές οι επιθέσεις δεν θα περάσουν και καλεί τον εκπαιδευτικό κλάδο σε συσπείρωση και συστράτευση γι αυτά καθώς και για την αποτροπή όλων των αντιεκπαιδευτικών αλλαγών που προωθούνται διακυβερνητικά. Είναι ανάγκη σήμερα να διεκδικηθεί από όλους η οικοδόμηση ενός αποκλειστικά δημόσιου ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου στην υπηρεσία του λαού και των εργαζομένων που απαιτεί βέβαια ευρύτερες ριζικές αλλαγές στο εποικοδόμημα της παιδείας και της κοινωνίας.

Αργοστόλι 15-06-2007
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΛΜΕ – ΚΙ