Πρόταση σχετικά με την μετονομασία του δήμου Παλικής

Του Δρ. Ν. Σολωμού
Δημοτικού Συμβούλου Πάλλης

Αγαπητοί συμπατριώτες,

Eπανέρχομαι σέ ένα ζήτημα που από το 1998 και ύστερα έχω επανειλημένα και γραπτά θέσει στους εκάστοτε συνδυασμούς, σε περιόδους δημοτικών εκλογών.
Ισχυρίζομαι πως ήλθε καιρός για μιά αλλαγή. ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ: Ο γεωγραφικός όρος «Παλική» για τη κεφαλληνιακή χερσόνησο η οποία κατοικήθηκε ακατάπαυστα από φύλα προελληνικά (Ταφίοι Τηλεβόες) και ελληνικά (Αχαιοί, Δωριείς) από τα προιστορικά χρόνια, δέν υπάρχει σέ κανένα απολύτως Ελληνικό κείμενο.

Το όνομα αυτό πρωτοεμφανίζεται με την Βενετική κατάκτησή μας και διατηρείται από τότε σέ όλη την περίοδο της έκτοτε ξενοκρατίας μέχρι και σήμερα Είναι βεβαιωμένο πως κανένας έλληνας δέν έγραψε τη λέξη τη λέξη «Παλική» αυτή κάπου, πρίν τους Ενετούς. Πιθανόν η λέξη να είναι παραφθορά του «Paliche» που πρωτοεμφανίζεται σέ ενετικό χάρτη εκείνης της εποχής, επειδή έτσι ίσως απέδωσαν οι Ενετοί στη γλώσσα τους τον ήχο «Πάλλη» που άκουγαν με τον ένα ή άλλο τρόπο από τους εντόπιους «Παλλείς» κατοίκους -κυρίως ιθαγενείς νησιώτες έλληνες και βυζαντινούς- που κατοικούσαν τότε στα χωριά μας.
Το Ληξούρι ώς οικισμός (και ονομασία ) στη σημερινή θέση δέν υφίστατο τότε. Εμφανίζεται επίσης επί Ενετών γύρω στο 1500 ενώ πάρα πολύ αργότερα ιδρύεται από Ενετούς και το Αργοστόλι, σε θέση που επίσης δέν εκατοικείτο.

Η αρχαία γεωργική και ναυτική πόλη «Πάλλη» που ήκμασε στους κλασσικούς χρόνους είναι από τις ιστορικότερες της Ελλάδος, γιατί είχε ανάπτυξη και επιρροή και την τύχη να γραφεί με το όνομά της στην αρχαία ελληνική ιστορία με αφορμή σπουδαία γεγονότα στα οποία πρωταγωνίστησε (επιτυχημένη αντίσταση στην πολιορκία της από το μακεδονικό στρατό του Φιλίππου, και συμμετοχή πολεμικού της σώματος στο θρίαμβο κατά των Περσών στις Πλαταιές [μόνη αυτή από ολόκληρη την Κεφαλονιά (!) αλλά και τα Επτάνησα μαζί με τη Λευκάδα].
Η «Πάλλη» για λόγους που υποψιαζόμαστε αλλά δέν γνωρίζουμε, παρήκμασε και χάνεται βαθμιαία και οριστικά από το ιστορικό προσκήνιο μετά την ρωμαική κατάκτηση. Εκτοτε δέν απασχολούμε πιά την Ιστορία ως ιδιαίτερος τόπος.

Πρίν καταπιαστούμε με το ερώτημα ποιά είναι η δοκιμότερη ονομασία του καποδιστριακού συνενωμένου Δήμου μας, επισημαίνουμε τα ακόλουθα:

 Τα χωριά μας είναι αρχαιότερα και ιστορικότερα του Ληξουρίου:
Υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα για να πιστεύουμε ότι τα χωριά μας δημιουργήθηκαν μετά τη διάλυση της Πάλλης, ως ξεχωριστοί οικισμοί από τους κατοίκους της τελευταίας. Πόλις «Ληξούρι» μετά τη διάλυση της Πάλλης δέν υπήρξε για 1000 χρόνια και πλέον, Αντίθετα τα χωριά υπήρχαν επειδή κατοικήθηκαν από τους Παλλείς όταν διασκορπίστηκαν σέ μικρότερους οικισμούς στην περιοχή.. Στην ουσία όλοι οι υπαίθριοι πληθυσμοί της περιοχής μας έλκουν την απώτερη καταγωγή τους από διασκορπισμένους -μετεγκατεστημένους Παλλείς.

 Οπως προαναφέρθηκε, η οικονομική σκοπιμότητα για επανασύμπτυξη κατοίκων (δηλαδή Παλλέων από τα χωριά αναμεμιγμένων με πολλούς εποίκους από την πλευρά των κατακτητών) πρός δημιουργία μιάς πολίχνης κοντά στη θάλασσα 1-2 χιλιόμετρα νοτιώτερα της αρχαίας Πάλλης, προβλήθηκε και πραγματώθηκε από τις εμπορικές ανάγκες της διοίκησης των Ενετών. Ετσι προέκυψε ο νεώτερος οικισμός «Ληξούρι» χωρίς όμως να ερημωθούν τα χωριά μας τα οποία υφίστανται με αξιοθαύμαστη συνέχεια, από τα βάθη της ιστορίας μέχρι σήμερα.

Η μελέτη των δεδομένων οδηγεί σε διαπιστώσεις:

1. Διαπίστωση πρώτη: Η πλειονότητα των χωριών μας και οι Παλλείς κάτοικοί τους είναι κατά πολύ παλαιότερα από το νεοεμφανιζόμενο Ληξούρι (το οποίο με τη σειρά του είναι πολύ παλαιότερο από το Αργοστόλι).

2. Διαπίστωση δεύτερη: Στήν περιοχή μας υπήρχε η αρχαία πόλις Πάλλη που διασκορπίστηκε στην ύπαιθρο. Γι αυτό όλοι οι κάτοικοι της περιοχής είναι ονομάζονται και αισθάνονται Παλλείς και αυτό ακριβώς εννοούν όταν μετα τις ενετικές παραφθορές και την πάροδο αιώνων έφθασαν να αυτοαποκαλούνται «Παλληκισιάνοι».

3. Διαπίστωση τρίτη: Η μελέτη της νεώτερης διοικητικής ιστορίας της περιοχής μας μετά την Ενωση δείχνει τα ακόλουθα:

 Επιβίωνε πάντοτε συνείδηση της διαφοράς ταυτότητας μεταξύ των προυπαρχόντων οικισμών των χωριών και των κατοίκων του νεοεμφανισθέντος Ληξουριού. Οποτεδήποτε το κεντρικό κράτος επέτρεπε την δημιουργία πληθυσμιακώς μικρών Δήμων, είχαμε ξεχωριστό Δήμο για το Ληξούρι και ξεχωριστούς για τα τμήματα της Υπαίθρου. (π.χ δύο φορές οι Παλλείς επιμερίστηκαν επίσημα σέ 4 δήμους «Δήμο Ανωγητών», «Δήμο Κατωγητών», «Δήμο Μεσοχωριτών» και «Δήμο Ληξουρίου».
 Οποτεδήποτε το εκάστοτε τιθέμενο από το ελληνικό κράτος πληθυσμιακό κριτήριο επληρούτο μόνο από το «Ληξούρι», είχαμε «Δήμο Ληξουρίου» (μόνο για τους Ληξουριώτες), αλλά τότε τα χωριά εγίνοντο αντίστοιχες «Κοινότητες».
 Οποτεδήποτε επεβλήθη διοικητική συνένωση όλου του πληθυσμού (χωριά + πόλις Ληξούρι), η ονομασία που εσυμφωνούσαν όλοι να λάβει η συνένωση εξ αιτίας της συνείδησης της κοινής καταγωγής τους, ήταν «Πάλλη» και μάλιστα επέλεγαν τον λεξιλογικά ορθό όρο «Δήμος Παλλέων» (κατά το Δήμος Αθηναίων, Δήμος Κορινθίων, Δήμος Πατρέων, Δήμος Μηλίων, Δήμος Πυλαρέων …κλπ κλπ) επειδή η αρχαία λέξη «Δήμος» υπονοεί σύνολο λαού. Την αντίστοιχη περίοδο και για τον ίδιο λόγο η πόλις Αργοστόλι και τα γύρω χωριά ήταν «Δήμος Κρανίων» (Πάλλη, Κράνη, Σάμη, Πρόννοι ήταν η λεγόμενη Κεφαλληνιακή Τετράπολις)

4. Διαπίστωση τέταρτη: Η ονομασία «Δήμος Παλικής» όσο και άν το συνηθίσαμε δέν είναι δόκιμος. Αφ’ ενός οδηγεί στά κωμικά «παλληκισιάνος και παλληκισιάνα» από εμάς και αντίστοιχα στα κωμικότερα «παλικέας» και «παλικέαινα» από τους ξένους που διαβάζουν το Παλική (κατα μυστηριώδη τρόπο η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπηρεσιών μας αποκαλεί «Δήμο …Παλίκης», αφ’ ετέρου –το σπουδαιότερο- δέν μπορεί να ταυτιστεί από κάθε ξένο που ασχολείται με εμάς, ούτε με την ελληνική πόλη-κράτος «Πάλλη» και τα χωριά των Παλλέων, που διαβάζει και πάντα θα διαβάζει στην Ιστορία, ούτε και με το ενετικοδημιούργητο μέν αλλά πολύ γνωστότερο Ληξούρι για το οποίο πιθανόν θα έχει ακούσει αρκετά, ενώ πιθανότατα θα ήθελε να επισκεφθεί αμφότερα. Το όνομα όμως είναι η αρχή των πάντων και δέν είναι επιτρεπτό, εφ’ όσον μπορούμε το αντίθετο, να υποβοηθούμε τη λήθη να σκεπάσει τη μικρή αλλά πολύτιμη ιστορία μας.

Γιά όλους τους ανωτέρω λόγους και για πρόσθετους που θα αναλύσω δια ζώσης κατά τη σχετική συζήτηση, η ονομασία που έχει τα μεγαλύτερα ωφέλη, σέβεται την ιστορία, διορθώνει τά αστόχως κείμενα και κληρονομεί περήφανη ταυτότητα στις επερχόμενες γενιές που θα κατοικήσουν εδώ, είναι μιά διπλή ονομασία, κατά το εύστοχο παράδειγμα του Δήμου Ελειού- Πρόννων που και το τωρινό Ελειός ενυπάρχει αλλά και το ιστορικότατο και περήφανο της καταγωγής «Πρόννοι» διασώζεται και αθανατίζεται.

Το Paliche, Παλίτσε ή Παλική διέγραψε το κύκλο του και θα το αποχαιρετίσουμε. Πέρασαν 140 χρόνια μετά την Ενωση, ζήσαμε ελεύθερα, διαμορφώσαμε ταυτότητα και ισχυροποιούμε την επίγνωση της ιστορικότητας και της καταγωγής μας, την οποία θα εκφράσουμε στο όνομά μας.

Μέ μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό και μετά από ιδιαίτερη περίσκεψη, προτείνω το

ΔΗΜΟΣ ΠΑΛΛΕΩΝ-ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ

και σάς καλώ με ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό και σε πνεύμα ομόνοιας και εποικοδόμησης να το υποστηρίξετε όλοι και να είστε βέβαιοι πως έχουμε κάνει το χρέος μας για τον ιστορικό μας τόπο.